Terug in Kumba
Door: Kim
Blijf op de hoogte en volg Kim
13 April 2009 | Kameroen, Kumba
Afgelopen week weer begonnen in de Ejed, na een weekje St.John of God Hospital, en ik moet zeggen dat het leek of ik niet weggeweest was. Het enigste verschil is dat er nu Italianen in de Clinic aan het werk zijn. Ze zijn medical students en komen met zn 7e stage lopen in de Ejed voor 4 weken. De ene week 4 en de andere week 3 studenten omdat anders het kantoortje van de dokter wel erg vol word. Ze doen nu een beetje wat de dokter normaal doet dus de dokter loopt nu af en toe verloren rond. Nu de studenten er zijn word het wel wat drukker, dit komt omdat zij medicijnen uit italie mee hebben genomen en deze gratis meegeven. Daarnaast zijn de consulten bij hun ook voor de helft van de prijs. Dat valt hier natuurlijk wel in de smaak. Maar naast dit is alles wel hetzelfde in de Clinic, buiten Amina om dan. Amina hebben we in Nguti achtergelaten dus haar taken hebben wij nu op ons genomen. Dit houd in: administratie bijhouden, wonden verzorgen, operatiekamer schoon houden, de theatre klaarmaken als er een operatie is en assisteren bij een operatie. En daarnaast hebben we natuurlijk ook gewoon de taken die bij de patienten in de wards horen. De week was druk maar ontzettend leuk en met heel verantwoordelijkheden. Ik heb me vooral bezig gehouden met de administratie en de wonden verzorgen.
Heb dan ook veel wonden voorbij zien komen deze week. Het grappige is dat de dokter nu voortaan op de patientenkaarten schrijft als ze voor wondverzorging komen: For dressing. See kim.
De wonden deze week waren heel divers. Maandag moesten we een bamboestokje uit iemand zijn arm snijden, die zou er al 4 en half jaar inzitten. En er kwam een jongen met een wond onder zijn lip. Ik moest hem verzorgen en ik heb het echt heel moeilijk gehad. Sommige wonden kunnen zo ontzettend stinken en daar moet ik toch nog wel heel erg aan wennen. Maar goed.. Verstand op nul en gewoon helpen! Dinsdag kwam er een jongen die ik vanaf het begin van mijn stage hier al volg. Hij heeft een grote wond op zijn onderbeen die maar niet wil genezen. We hebben al verschillende acties geprobeerd maar het wil maar niet helen. Dit kan ook zijn omdat hij een Sickel Cel patient is. Toch gaat het vanaf vorige week erg goed en is er vooruitgang te zien. Het is dus echt een uitdaging om zijn wond nu steeds te verzorgen. Echter doet de wondverzorging hem wel hele erge pijn maar omdat ik hem nu al een tijd ken kan ik wel een beetje dollen met hem. Erg leuk zo'n casus van iemand waarmee het nu alleen maar beter gaat. Een mindere casus kwam woensdag; een man waarvan de vinger een tijd geleden al is gehecht. Alleen wil het maar niet helen en je kon duidelijk voelen dat de vinger nog steeds gebroken was. Besloten is dan ook om de volgende dag zijn vinger te amputeren. Ik heb hierbij moeten asisteren en ik heb het recht gehouden. Gelukkig duurde de amputatie niet lang en ik moet zeggen dat het er nu toch echt wel beter uit ziet (kun je nagaan hoe het eruit zag).
Maar naast de wondverzorging ook nog druk bezig geweest met de andere verantwoordelijkheden. Ik heb deze week wel echt het gevoel gehad alsof ik en Marion de Clinic aan het runnen waren. Maar goed.. Beter aan de gang blijven dan helemaal niks doen. Vrijdag was het Goede Vrijdag en mochten we om 12 uur naar huis, dat was ook wel eens lekker. Echter moesten we zondag, op eerste paasdag, wel werken. We moesten als eerste hulp achter een stoet marcherende mensen aanrijden. Maar de route was zo kort en er waren zoveel stops dat er gewoon geen gewonde kon vallen. Heb dan ook veel gelachen, maar echt nodig waren we niet.
Naast al dat werken deze week nog even lekker geshopt op de markt hier. Echt een avontuur is dat elke keer hoor. Ik word steeds beter in het afdingen en kreeg nu zelfs bij een kraam een armband kado omdat ze zo verrast waren hoe goed ik in afdingen was. We hebben veel dingetjes gekocht om strax als souvenier mee naar huis te nemen. Toch hoeft dat van mij niet elke week, die markt. Het is er zo druk en je word gewoon aan je arm meegetrokken naar iedere kraam of winkel. Nee.. kan er niet aan wennen. Verder deze week niet zo heel veel gedaan na het werk. Wel hebben we een de smaak te pakken bij een klein cafeetje “Bamboo”. Vrijdag zijn we daar naartoe gegaan met wat drinken en het was zo leuk. Ze hebben daar een podiumpje en daar stonden ze allemaal op te dansen. Ze gaven een soort shows weg. Ja.... dat kunnen de nederlandse jongens zo nou echt niet! ;)
Het is Pasen maar dat gevoel heb ik niet. Het is wel zo dat iederen op eerste paasdag hier naar de kerk gaat en er dan ook tiptop uitziet. Wij konden niet vanwege de eerste hulp gebeuren. Maar vandaag is er niks meer van pasen te zien. Ze doen hier namelijk niet aan tweede paasdag. Dus een rustig pasen gehad. Althans...... De nacht van zaterdag op zondag werd ik wakker van een felle flits wat van mijn oplader van mijn camera afkwam. Ik schrok ervan en ineens hoorde ik iedereen in het huis de kamer uitkomen en naar beneden rennen. Bleek dat de electriciteitskabel buiten in brand stond en dat verklaarde dat felle flitsen natuurlijk. Het was heel eng en zo hebben we dan ook een dag zonder electriciteit gezeten. Toch is het vandaag al gemaakt dus dat is dat wel weer heel vlug voor Afrikaanse begrippen!
Verder geen spannende verhalen meer! Het aftellen is begonnen.. nog maar 2 maanden. Maar eigenlijk wil ik niet aftellen want vind het nog zo leuk hier. Toch zijn er wel momenten dat ik denk.. was ik maar thuis in Nederland. Maar geniet nog met volle teugen!! Ook nog vanalles in het vooruitzicht!
Liefs, xx
Heb dan ook veel wonden voorbij zien komen deze week. Het grappige is dat de dokter nu voortaan op de patientenkaarten schrijft als ze voor wondverzorging komen: For dressing. See kim.
De wonden deze week waren heel divers. Maandag moesten we een bamboestokje uit iemand zijn arm snijden, die zou er al 4 en half jaar inzitten. En er kwam een jongen met een wond onder zijn lip. Ik moest hem verzorgen en ik heb het echt heel moeilijk gehad. Sommige wonden kunnen zo ontzettend stinken en daar moet ik toch nog wel heel erg aan wennen. Maar goed.. Verstand op nul en gewoon helpen! Dinsdag kwam er een jongen die ik vanaf het begin van mijn stage hier al volg. Hij heeft een grote wond op zijn onderbeen die maar niet wil genezen. We hebben al verschillende acties geprobeerd maar het wil maar niet helen. Dit kan ook zijn omdat hij een Sickel Cel patient is. Toch gaat het vanaf vorige week erg goed en is er vooruitgang te zien. Het is dus echt een uitdaging om zijn wond nu steeds te verzorgen. Echter doet de wondverzorging hem wel hele erge pijn maar omdat ik hem nu al een tijd ken kan ik wel een beetje dollen met hem. Erg leuk zo'n casus van iemand waarmee het nu alleen maar beter gaat. Een mindere casus kwam woensdag; een man waarvan de vinger een tijd geleden al is gehecht. Alleen wil het maar niet helen en je kon duidelijk voelen dat de vinger nog steeds gebroken was. Besloten is dan ook om de volgende dag zijn vinger te amputeren. Ik heb hierbij moeten asisteren en ik heb het recht gehouden. Gelukkig duurde de amputatie niet lang en ik moet zeggen dat het er nu toch echt wel beter uit ziet (kun je nagaan hoe het eruit zag).
Maar naast de wondverzorging ook nog druk bezig geweest met de andere verantwoordelijkheden. Ik heb deze week wel echt het gevoel gehad alsof ik en Marion de Clinic aan het runnen waren. Maar goed.. Beter aan de gang blijven dan helemaal niks doen. Vrijdag was het Goede Vrijdag en mochten we om 12 uur naar huis, dat was ook wel eens lekker. Echter moesten we zondag, op eerste paasdag, wel werken. We moesten als eerste hulp achter een stoet marcherende mensen aanrijden. Maar de route was zo kort en er waren zoveel stops dat er gewoon geen gewonde kon vallen. Heb dan ook veel gelachen, maar echt nodig waren we niet.
Naast al dat werken deze week nog even lekker geshopt op de markt hier. Echt een avontuur is dat elke keer hoor. Ik word steeds beter in het afdingen en kreeg nu zelfs bij een kraam een armband kado omdat ze zo verrast waren hoe goed ik in afdingen was. We hebben veel dingetjes gekocht om strax als souvenier mee naar huis te nemen. Toch hoeft dat van mij niet elke week, die markt. Het is er zo druk en je word gewoon aan je arm meegetrokken naar iedere kraam of winkel. Nee.. kan er niet aan wennen. Verder deze week niet zo heel veel gedaan na het werk. Wel hebben we een de smaak te pakken bij een klein cafeetje “Bamboo”. Vrijdag zijn we daar naartoe gegaan met wat drinken en het was zo leuk. Ze hebben daar een podiumpje en daar stonden ze allemaal op te dansen. Ze gaven een soort shows weg. Ja.... dat kunnen de nederlandse jongens zo nou echt niet! ;)
Het is Pasen maar dat gevoel heb ik niet. Het is wel zo dat iederen op eerste paasdag hier naar de kerk gaat en er dan ook tiptop uitziet. Wij konden niet vanwege de eerste hulp gebeuren. Maar vandaag is er niks meer van pasen te zien. Ze doen hier namelijk niet aan tweede paasdag. Dus een rustig pasen gehad. Althans...... De nacht van zaterdag op zondag werd ik wakker van een felle flits wat van mijn oplader van mijn camera afkwam. Ik schrok ervan en ineens hoorde ik iedereen in het huis de kamer uitkomen en naar beneden rennen. Bleek dat de electriciteitskabel buiten in brand stond en dat verklaarde dat felle flitsen natuurlijk. Het was heel eng en zo hebben we dan ook een dag zonder electriciteit gezeten. Toch is het vandaag al gemaakt dus dat is dat wel weer heel vlug voor Afrikaanse begrippen!
Verder geen spannende verhalen meer! Het aftellen is begonnen.. nog maar 2 maanden. Maar eigenlijk wil ik niet aftellen want vind het nog zo leuk hier. Toch zijn er wel momenten dat ik denk.. was ik maar thuis in Nederland. Maar geniet nog met volle teugen!! Ook nog vanalles in het vooruitzicht!
Liefs, xx
-
13 April 2009 - 16:49
Kinzi:
Hey Kim,
Wat schrijf je leuke verhalen zeg..:-)! Zijn je haren alweer een beetje aangegroeid??
Nog heel veel plezier daar geniet ervan voor je het weet is het weer voorbij!!
Xxx's Kinzi -
13 April 2009 - 18:31
Pa En Ma:
He meisje je hebt weer een mooi verhaal op internet gezet.We zijn apetrots op jou.Het ziekenhuis ziet er tiptop uit.Goed gedaan hoor meiden.Tot volgende week.
Heel veel groetjes, knuffels en kusjes van ons...... -
13 April 2009 - 18:56
Bart:
Hee schatje! Weer een mooi verhaal! Helaas kon ik vandaag niet op internet zijn, want was wezen gourmetten bij Berry. Morge heb ik mijn laatste toets voor school en dan gelukkig nooit meer leren voor de Fontys ;) Ik ben ontzettend trots met wat je daar allemaal aan het bewerkstelligen bent! Geniet nog maar goed van die 2 maanden, want je verdiend het.... Kijk wel uit om je weer te zien :) En je foto's en verhalen van daar te horen! Spreek je snel weer! Dikke kus van mij (L) -
13 April 2009 - 19:20
Wil En Ina:
Hoi Kim,
We hebben je verhaal weer met plezier gelezen. Het gaat gelukkig nog steeds goed met je, en op de foto´s te zien is het ziekenhuis al flink opgeknapt. Goed werk van jullie. Nou Kim, tot schrijfs weer.
liefs Wil en Ina xx
-
13 April 2009 - 19:55
Anke:
Heey meis,
Weer een super mooie week achter de rug. En da jij het recht heb gehouden met die vinger eraf halen. My god!! Echt knap man!!
K tel al wel af dat je maar gauw naar huis komt..:P
Voor jou vliegt die tijd voorbij!! Dus geniet maar van die laatste maanden! En werkze deze week:D
Tot je volgende verhaal!!:D
Kuz -
13 April 2009 - 21:10
Marjo:
op maandag altijd even kijken welk leuk verhaal je hebt geschreven.Wat maak je veel mee.Vandaag veel gefietst en in Oirschot op een terrasje aan de wijn gezeten.Morgen weer oppas dag bij sanne en suze,gezellig. liefs marjo -
14 April 2009 - 19:16
Marjan TNT:
Hoi Kim
Aan de foto's te zien heb je het daar goed naar je zin dus geniet nog van alles want die paar maanden zijn zo weer om.
groeten -
15 April 2009 - 07:19
Harrie N Leny:
hoi kim
het zkh ziet er geweldig uit heel veel werkplezier de komende week nog maar twee maanden wat gaat de tijd snel
vele groetjes -
15 April 2009 - 15:13
Mariëll & Jan:
Lieve Kim,
Vol bewondering lees ik weer je verhaal!!
Ze zullen je daar echt gaan missen!!
Zet hem op hè!!!
Veel liefs,Mariëll xxx & Jan xxx -
15 April 2009 - 19:22
Ietje Van Paultje:
Hallo Kim,
van je moeder kreeg ik je adres. Ik vind het geweldig wat je aan het doen bent en je schrijft er erg leuk over. Zit er een schrijfster in je? Mijn broer heeft jaren in Kameroen gewerkt. Ik moet hem nog vragen waar precies en of hij het gebied kent waar je nu zit. Kim, veel plezier en een goede tijd verder daar! groetjes -
16 April 2009 - 05:38
Ingrid En Dana:
Hoi kim
heb nu pas je berichtje kunnen lezen. De kliniek ziet er erg goed uit. Zul je wel trots op zijn, nu maar hopen dat ze het zo houden. We zijn blij dat je nog steeds geniet en hopen dat het deze week ook weer leuk is.
tot gauw kusjes ingrid en dana -
17 April 2009 - 13:25
Annie Cox:
Hallo Kim,
Wat geweldig zoals de kliniek opgeknapt is. Ik hoorde van Marion dat de generator ook gekomen was. Dat zal een hele verbetering worden. Wat knap van je dat het zo goed gaat met de wondverzorging.Ik ben blij dat jullie het nog steeds naar je zin hebben. Heel veel plezier de rest van de week.
Veel liefs en de hartelijke groetjes van de moeder van Marion
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
