Mijn eerste werkweek

Het is alsof ik nooit weg ben geweest. Ik rol zo weer in het werk wat ik deed voordat ik wegging. Het eerste wat ik deed was een infuus verwijderen. Echter zijn er wel wat dingen verandert: Handschoenen worden (gelukkig) niet meer hergebruikt in verband met tijdgebrek, Amina is nu de nurse in charge, iedere maand is er een meeting voor de verpleegkundigen en ik heb nu een nieuwe functie: assistent van Amina. Het is de bedoeling dat we samen gaan kijken hoe de kwaliteit van zorg verbeterd kan worden en hoe de zorg nog beter te organiseren is. Super leuke uitdaging dus.. totdat.. de dokter me de eerste maand geplaatst heeft in de farmacie. De vrouw die daar eerst zat werkt er niet meer dus nu moet die plek tijdelijk opgevuld worden. En aangezien er deze week computers geplaatst zouden worden en ik de enigste ben die er iets vanaf weet moest ik dus de farmacie in. Er komt een nieuw computersysteem in de kliniek die alle medicatie moet gaan registeren zodat er geen medicatie zomaar meer verdwijnt. Ik heb benieuwd of dat gaat werken. Ik heb de dokter wel duidelijk gemaakt dat ik niet hier ben voor een computersysteem. Dus als het goed is is dit werk in de farmacie maar voor een maandje. Tot dat het een beetje beter loopt en er iemand anders geplaatst kan worden. Het werk in de farmacie is interessant want zo leer ik wel wat meer over de medicatie. Alleen als er weinig patiënten zijn kan het ook heel saai zijn. Daarom ben ik op rustige momenten de wards in gegaan om op de hoogte te blijven van de patiënten die opgenomen waren. Zo was er een patiënt die buiten bewustzijn binnen gebracht werd, het schuim stond op haar mond. Dit was het gevolg van een ruzie met de vrouw van haar vader. Gelukkig kwam ze na een infuus gehad te hebben weer bij. Ach, interessante casussen zullen wel blijven komen. Het is nu echt een rustige periode in de kliniek. Daarnaast kunnen we ook niet op outreach gaan omdat de wegen modderig zijn. Zodra het droogseizoen echt begint zullen we richting Mamfe gaan.

Naast het werk in de kliniek ga ik er vaak op uit om Kumba nog verder te ontdekken. Het is weer de week van de uitspraak “White men” en mensen die je blijven aanstaren en als je dan groet snel wegkijken. Heb deze week ook veel mensen gezien die ik nog ken van mijn vorige keer in Kameroen maar verder niet veel contact mee heb gehad. Super leuk dat ze me nog herkennen! Vrijdag was ik door Amina uitgenodigd om naar een Traditionele moslimse trouwerij te gaan. Hier zou ik een van de vele tradities mee mogen maken. Toen we er aan kwamen was het super druk met mensen en muziek. Eerst de bruidegom gegroet en toen richting de bruid gegaan. Die zat op de grond met haar voeten in een badje van henna (denk ik). Ze werd hiermee ingesmeerd terwijl de vrouwen om haar heen zongen. Ik en Amina zijn bij een huis naar binnen gegaan en daar stond het vol met kadoo’s van de man en de vrouw. De moeder van de vrouw zorgt voor de uitzet en de bruidegom zorgt voor schoenen, kleren en make-up. De kamer stond er vol mee! Hierna zijn we naar buiten gegaan en gekeken naar wat dansen. De meisjes hier dansen geweldig! Ook danste er een jongen mee. Ze beelden een verhaal uit over een jongen die omringt word door de schoonheid van de dames. Ieder meisje doet haar best om de jongen in te palmen. Echt super leuk om te zien. Over twee weken is er weer een wedding en ook daar ben ik voor uitgenodigd. Het was super gezellig!

Verder ben ik veel in het huis. Er hangt een gezellig sfeer en Maria Grazia houd ons wel bezig. Alles gaat prima hier dus! Gisteren uit geweest met Nelson en vanmorgen naar de kerk. Het is gewoon een genot om hier naar de kerk te gaan, wat een feest. Je bent helemaal gebroken als je daar vandaan komt. Ga de rest van de dag dan ook niet veel meer doen....;)

Liefs,
Ntube