Zandhappend naar Mamfe

Deze week een erg drukke week gehad met werken en een trip naar Mamfe. Op het werk heb ik het echt goed naar mijn zin. Afgelopen dinsdag hadden we een operatie bij een man met een Hernia. Aangezien ik heel graag een andere taak wilde hebben tijdens de operatie heb ik alle instrumenten die gebruikt worden uit mijn hoofd geleerd met als doel de instrumenten te doen. Toen de dokter en ik in de auto zaten op weg naar de kliniek verraste hij mij door te zeggen dat ik moest gaan assisteren bij de operatie. Dat vond ik natuurlijk wel een super uitdaging. Het assisteren ging erg goed alleen ging het met de patiënt wat minder. Hij had erg moeite met ademhalen en daarom moesten we vlug handelen. Maar gelukkig is het allemaal goed afgelopen.

Verder deze week een goed gesprek gehad met de dokter over de kliniek en wat we met het opgehaalde geld kunnen gaan doen. Nou… ideeën genoeg. We hebben het gehad over een Paediatric ward, labority, en betere bestrating. Maar hoe of wat kijken we met de tijd. We beslissen nu nog niks aangezien de kerst eraan komt en we dan niks doen.

Trip naar Mamfe.
Donderdagochtend zouden we om 10 uur vertrekken maar toen we in de kliniek kwamen was het super druk. Dus moesten we even bijspringen. Had net zo goed gewoon kunnen gaan werken want uiteindelijk vertrokken we pas om 1 uur; ik, dokter en Emanoe. Natuurlijk moesten we eerst nog tanken, banden oppompen, brood kopen en wat te snoepen halen. En toen konden we echt gaan. Iedereen had me al verteld dat de trip erg stoffig zou worden dus ik had een sjaal over m’n haar en we hadden zelfs mondkapjes. Maar die heb ik uiteindelijk niet op gehad want dat was veel te benauwend. Dus nu moesten we elke keer als er een auto kwam die de stof deed opwaaien de ramen dichten draaien. Ik baalde wel want mijn raam kon niet open dus kon ook geen foto’s maken. Maar de dokter beloofde me dat ik op de terug weg voorin mocht. De trip was lang, stoffig maar ongelooflijk mooi. Ik heb echt genoten. In Manyemen zijn we gestopt om wat te eten en te drinken. Ik voelde me heerlijk, wat is Kameroen toch prachtig en wat voel ik me er thuis. Ik begin de cultuur nu echt te begrijpen en vooral te respecteren. Zou willen dat ik dit gevoel over kon brengen op anderen. Er zijn mensen die nogal een negatief en eenzijdige kijk op hun cultuur hebben maar eigenlijk is het juist een heel puur en interessant cultuur. Dat de meeste niet werken heeft een reden en dat het land zich niet verder ontwikkeld heeft een reden. Maar dat zie je pas echt als je hier bent. Kameroen is een heel rijk land want betreft grondstoffen maar het geld wat het opbrengt zien de farmers niks van. Kameroen is erg corrupt. Door het te zien en verhalen van de mensen aan te horen zul je dit begrijpen. Verder tijdens de trip genoten van al het pure: Schoolkinderen die ‘help’ roepen en gebaren maken voor een lift, jong en oud die boomstammen op hun hoofd dragen, zwetende mensen die al uren aan het lopen zijn om de village te bereiken, kinderen die spelen met een oud fiets- of autoband en ga zo maar door. Zoiets is niet op een foto te zetten want het is een gevoel. Rond 6 uur kwamen we in Mamfe aan en zijn we doorgereden naar de Infemerie van TRC. TRC is een bedrijf dat zich bezighoud met hout en de infemerie is er om eerste hulp te verlenen aan medewerkers die in de forest werken. Daar wat medicatie achtergelaten en toen richting hotel gegaan want we voelde onszelf erg vies en stoffig. Maar Mamfe staat bekend om het slechte elektriciteit en water. In de kamers was er geen druk op de leidingen en dus geen water. Ik heb moeten douchen met een emmer water en ik kan je zeggen dat dat niet altijd meevalt. Maar ach, we hadden tenminste een beetje water om ons weer fris te voelen. Weer fris gingen we het centrum in om wat te eten en te drinken. We aten vis en meteen bij de eerste hap voelde ik al dat dit niet goed zou gaan. Maar toch uit respect gewoon opgegeten. Tijdens het eten nog een ongeluk gezien met een okada. Om half 1 lag ik in bed maar toen begon de ellende.. Misselijk, buikpijn en moest steeds naar de wc rennen. Uiteindelijk heb ik heel de nacht op de toilet gezeten en is de dokter zelfs twee keer langs moeten komen om te checken hoe het met me ging. Wat voelde ik me beroerd. Om 6 uur was ik dan ook de eerste die klaar stond om verder te gaan. Die vrijdag zijn we meteen als eerste naar de infemerie in Okoroba gegaan. En ja, ik zat heerlijk voorin! Dus heb geprobeerd foto’s te maken maar Emanoe rijd flink door dus het lukte niet helemaal. In Okoroba aangekomen hebben we de medicatie afgegeven en geordend. We zijn er iets langer dan een uur geweest. Daarna verder gereden naar Nguti waar we gestopt zijn om mijn oude vrienden te ontmoeten. Echter was het in de St. John of God Hospital, waar ik voorheen een week stage heb gelopen, erg rustig dus heb niet veel bekende gezien. Maar misschien de volgende keer. Na ons bezoek aan Nguti zijn we richting Kumba gereden. Nergens meer gestopt want we wilden voor het donker thuis zijn. Eenmaal thuis ben ik naar mijn douche gerend en heb heerlijk gedoucht!! Al de dust eraf gewassen. Die avond lag ik vroeg in m’n bedje.

Uit goed fatsoen ben ik zaterdag gaan werken en dat was maar goed ook. Enkele collega’s waren er niet omdat die in het centrum moesten werken. De gepensioneerde kregen die dag uitbetaald en dan is het heel druk dus moesten er verpleegkundigen aanwezig zijn. Dit wilde dus zeggen dat ik even de farmacie EN de financiën moest doen. Erg leuk en uitdagend. Verder die dag gerelaxt en ’s avonds nog even naar de Tradefare geweest.

Heb deze week trouwens mijn eerste post binnengehad. Wat een heerlijk gevoel is dat! Ik kijk nu al uit naar de volgende lading!!

Liefs,
Ntube