Nursingcare!

De week begon met Valentijnsdag. De dag van de liefde maar voor mij is het helaas wat anders gelopen.. die dag was voor mij niet specialer dan andere dagen. Echter stond mijn telefoon roodgloeiend met valentijns-smsjes. Geweldig om te lezen hoe vaak God iemand voor mij bestemd heeft gemaakt. ;)

In de kliniek stond het deze week in teken van nursingcare. Aangezien de Ejed Clinic een general hospital is kom je hier heel veel verschillende casussen tegen en dus moet je van alles wel wat weten. Iedere ochtend draagt de nachtdienst over aan het gehele ochtendteam inclusief de dokter. Na het presenteren van iedere patiënt nemen we de tijd om vragen te stellen en voor discussies. De dokter neemt er echt de tijd voor en het is dan ook iedere ochtend weer heel leerzaam. Deze week heeft hij vooral benadrukt op de verschillende nursingscare aangepast aan de patiënt. Zo hadden we deze week te maken met verschillende ziektebeelden en leeftijden. De verschillende casussen:
- Een meisje van 4 maanden oud met Malaria
- Een oudere vrouw die leed aan Malaria, tyfus en incontinentie
- Een vrouw met brandwonden op haar handen en gezicht
- Een man in een later stadium van Aids. Hierdoor had hij neurologisch problemen.
Je moet op zo’n moment je zorg aanpassen! Het was pediatrie, geriatrie, psychiatrie en brandwonden verzorgen. Het is dus een hele uitdaging om van alles wat te weten. Heel interessant. Verder was het op het werk deze week niet heel druk en dat was fijn voor de meiden om enkele doelen af te laten strepen. Heb mijn taak als coach deze week dan ook echt vervult. Super leuk om het leerproces van hen te volgen en de omgang met een ander cultuur. Zelf ben ik daarin ook erg getest deze week en ik vind dat ik trots mag zijn op mezelf. We hadden maandag namelijk een Clinical meeting met alle verpleegkundigen en daarin mag je onderwerpen te sprake brengen relateert aan verpleegkundig handelen. Ik had een heel lijstje gemaakt en tot mijn verbijstering heb ik het allemaal te sprake durven en kunnen brengen. Als het ook allemaal in de praktijk gebracht word, wat ik heb besproken, dan gaat de kwaliteit van zorg er wel weer een stukje op vooruit.
Nee.. het werk verveelt dus nog absoluut niet!

Vrijdag na het werk zijn ik en Jessica met het public transport richting Buea gegaan. Het was een lange trip in een benauwd stinkend busje. Jessica had het erg zwaar met een slapende vrouw naast zich die met haar volle gewicht steeds op haar ging hangen. Gelukkig is de trip maar een uurtje. In Buea zijn we ’s avonds samen met Brian wezen shoppen. Ik en Jessica genoten van alle leuke en vooral goedkope spulletjes. Alleen het is wel apart als je nadenkt dat bijna alles tweedehands is. Niet dat ik daar enige moeite mee heb hoor, maar zo gooi je zelf iets in de kledingbak in Nederland en zo koop je er een jurk van in Afrika. Apart maar erg leuk. Wij konden er van genieten. Die avond is Valery (de broer van Brian) ook richting Buea gekomen. Met z’n vieren hebben we een gezellig weekendje gehad. Zaterdag avond met z’n alle in Limbe op Downbeach vis gegeten. Helaas hadden we geen puf meer om op stap te gaan maar dat doen we volgende week dan maar weer ;). Vandaag met z’n alle nog wat gerelaxt en we waren vandaag rond 7 uur thuis. Nu zitten we langs elkaar dit verhaal te typen terwijl we eigenlijk hartstikke kapot zijn….

Toen ik vrijdag vertrok richting Buea wist ik dat ik een logé zou krijgen op mijn kamer. En nu ik terug ben kom ik erachter dat ze nog een nachtje blijft. Het is een vrouwelijke dokter uit Zwitserland. Ik weet niet precies hoe of wat maar morgen vertrekt ze weer naar een ander plaatsje.

Ten slotte wil ik nog even kwijt dat ik super blij ben met het nieuws dat smam 21 maart naar mij toe komt! Een dag voor mijn verjaardag dus dat is wel een heel groot kadoo! :D

Heel veel liefs,
Ntube