De week van dag 100

Jaja, afgelopen woensdag was alweer mijn 100e dag hier. Wat gaat de tijd toch vlug! Deze week heb ik met Amina gewisseld van functie; wondverzorging. Vond het wel spannend omdat het alweer een tijdje geleden is dat ik zelfstandig wonden verzorgt heb. Het eerste waar ik voor kwam te staan was een rectaal touche. Ik moest alles voorbereiden en vervolgens de dokter assisteren bij het toucheren. Oh, wat vond ik dat akelig! Maar goed, de vrouw was er uiteindelijk wel mee geholpen. Dinsdag was er ’s nachts een man binnengebracht met een hoofdwond en die moest ik de volgende ochtend verzorgen. De wond viel wel mee dus dat was fijn om mee te beginnen. Ik moet eerlijk toegeven dat ik niet alle wonden zelf verzorgt heb aangezien ik me niet bij alle wonden competent voel. Zo heb ik Amina geassisteerd bij het verzorgen van brandwonden en bij het verwijderen van een ingegroeide teennagel. Amina gaat er vanuit dat ik de volgende keer het zelf kan doen. Ben ik benieuwd….
Woensdag, donderdag en vrijdag was de dokter niet aanwezig in de kliniek en dat heeft als gevolg dat patiënten weg blijven. Het was dan ook heel rustig! Woensdag was de dokter naar Tombel en donderdag en vrijdag met de meiden richting Mamfe. Toch hebben we deze vrije tijd nuttig besteed. Zo hebben we met z’n alle de plannen voor Womensday (8 maart) besproken. Daarnaast heb ik een start kunnen maken met mijn projecten welke van het opgehaalde geld verwezenlijkt kan worden. We zijn deze week begonnen met het laten maken van nieuwe stoelen voor in de wachtkamer en het verbeteren van de screeningroom. We gaan alles stap voor stap doen om te zorgen dat we het overzicht goed bewaren.
Naast al deze activiteiten ben ik zelf ziek geworden. Had erg veel last van mijn buik en krampen. Donderdag schreef de dokter me dan ook buscopan en paracetamol voor. De nacht van donderdag op vrijdag geen oog dichtgedaan van de buikpijn en de buren hielden een avondwake die tot 7 uur ’s ochtends duurden. Nou, dan ben je de gebeden toch wel beetje zat. Die vrijdagochtend dus ook brak en ziek opgestaan. Ook had ik last van mijn vingers en dat is voor mij een duidelijk symptoom van Malaria. En aangezien ik twee weken geleden gestopt ben met Malaria Profylaxe moet ik erg uitkijken met het krijgen van Malaria. Die dag dan ook meteen een test laten doen en die was positief. Inmiddels ben ik alweer klaar met mijn kuur en morgen dus een controle labtest doen. Had eigenlijk ook mijn ontlasting in moeten leveren voor een check op bacteriën maar dat kan ik niet hoor.. poepen op commando. Daarom hier maar bij gelaten.

Deze hele week heb ik dus veel thuis in mijn bed gelegen om te rusten. Echter heb ik woensdag weer even mijn familie gedeeltelijk afgebeld om iedereens stem weer te horen. Heerlijk vind ik dat. Daarna nog even met Jessica ergens wezen drinken maar met stortregen naar huis gemoeten. Het weer hier in Kameroen is erg onvoorspelbaar nu. Het is droogseizoen maar de regen laat zich te vaak zien.

Ondanks de malaria ben ik vrijdag toch weer richting Buea vertrokken aangezien zaterdag de Buea Mountainrace zou plaatsvinden. In 2009 had ik deze race ook al gemist dus nu wilde ik het perse zien. Jessica en Veerle kwamen vrijdag pas terug van Mamfe dus ben ik vrijdag alleen met de bus naar Buea vertrokken. Het gaat me allemaal voortaan goed af. Zaterdag heb ik de meiden ontmoet bij Harrisson thuis en zo zijn we samen naar de binnenkomst van de lopers van de race wezen kijken. Het was er heel druk en er hing een gezellige sfeer. Er werd muziek gemaakt en gedanst. En Jessica en ik hebben onze idool mogen ontmoeten, de zanger van Mignocité ;). Dit had een vriend van mij, Michel van de Brasseries, voor ons geregeld. Echt lachen. Nog naar wat optredens gekeken en op een gegeven moment maar naar huis gegaan aangezien we gekookt waren in de zon. ’s Avonds zijn we met z’n alle naar Tradefair gegaan. In december was dit in Kumba maar nu in Buea. Het is een gelegenheid waar je kunt zitten, drinken, spelletjes spelen, spulletjes kopen en genieten van optredens. Het was super gezellig! Gisteren uitgeslapen en rustig aangedaan.

Ik voel me nu prima, geen last van malariasymptomen meer. Ach, je kunt beter actief blijven dan heel de dag in je nest te blijven liggen.

Liefs,
Ntube

Ps. Heb een foto toegevoegd van alle kaarten die ik tot nu toe al gekregen heb. Elke week is het weer feest als ik de postbus open doe. Super bedankt! Maar ga vooral door met sturen ;) Kan inmiddels trouwens ook pakketjes ontvangen