All Round Nurse

Zo kan ik me nu wel noemen! Deze week is Bridgit, de caissière, met vakantie gegaan voor een maand en ik ben de enige die haar functie kan overnemen. Dinsdag begon ik hiermee echter kwam dat niet goed uit. Amina, de nurse in charge, had namelijk een begrafenis en zou er dus de gehele dag niet zijn. Dit betekende dus dat de twee stagairs samen met twee andere verpleegkundige (vrijwilligsters welke in de Clinic zijn voor ervaring) in de wards zouden staan. Echter als Amina niet aanwezig is ben ik degene die verantwoordelijk is voor alles wat zich afspeelt in de wards, treatmentroom, lab & screeningroom. Dit was dus een hele opgave voor me. Mijn collega’s kwamen me regelmatig om hulp vragen dus dan moest ik de financiële gedeelte even neerleggen. Niet erg natuurlijk maar het was wel even veel. In de middag kwam er een man voor een incisie en ik was degene die dat allemaal moest voorbereiden; van instrumenten tot pleisters. Heb de dokter af en toe laten checken en toen ik de patiënt gereed had gemaakt kon de dokter beginnen. Jessica moest assisteren bij de incisie want ik was bezig met de Interveneuze injectie met Ketamine. Ik bracht de jongen dus in korte slaap en moest hem goed monitoren. Het was Jessica’s eerste echte keer bij het assisteren dus ik heb haar geprobeerd er doorheen te loodsen door te zeggen wat ze moest doen. Alles is uiteindelijk helemaal goed gekomen! Die dinsdag was mijn kleine zusje, Maria Grazia ook in de kliniek, en ze bleek malaria te hebben. Nu is ze gelukkig weer beter. Oh wat ben ik gek op de kind! We hebben een echte klik met elkaar.. Als ik binnenkom begint ze meteen te lachen en als ik haar vast heb wil ze bij niemand meer anders. Het is wel een deugniet. Ze gaat al steeds meer zelf staan en ze word al sterker met lopen. Ze is gek op telefoons dus je telefoon is nooit veilig bij haar :).

Donderdag hadden we twee operaties: appendicectomy. Ik heb bij allebei de operaties mogen assisteren en het gaat super goed. Het was wel heel vermoeiend om er twee gelijk achter elkaar te doen maar het begint wel routine te worden. Na de operaties ging ik weer terug op mijn plek als caissière. Jessica en Veerle hadden de zorg voor de op-patiënten op zich genomen en dat ging erg goed. Op een gegeven moment kwam Veerle me halen omdat een bekende van mij, een opa, van z’n eigen was gegaan terwijl hij op bezoek was bij zijn kleinkind. Na Jessica en Veerle de volgende stappen gegeven te hebben kon ik weer terug naar mijn plek. Oh, een caissière zijn valt echt niet mee. Een nieuwe regel is dat de mensen voortaan eerst moeten betalen voordat ze een behandeling krijgen. Voorheen was dat anders en daardoor liep de kliniek wel eens geld mis. Maar je hebt hier natuurlijk te maken met mensen die niet altijd geld hebben. Dus het is een best moeilijke taak om daar steeds achteraan te gaan. Niet altijd leuk dus want je wilt het beste voor hun.

Vrijdag hadden we weer een operatie appendicectomy. De operatie was eigenlijk ook de dag ervoor maar ik had die woensdag daarvoor geroken dat hij gedronken had dus vandaar maar verzet. Ik ken deze man nog uit 2009 dus hij is erg op mij gesteld. Heb van deze operatie heel veel geleerd! Bij het sluiten/ hechten van de wand van de / om de abdomen moet je opletten dat je de darmen niet mee aan de wand hecht. Daarom moet je omhoog retracten (ik weet het nederlands woord niet) zodat de abdomen omlaag gaan en de dokter dan makkelijk kan hechten. Echter kwamen zijn abdomen er steeds uit,, hoe hard ik ook omhoog retracten. Moest dus steeds met de achterkant van mijn atomic forcep de darmen omlaag houden terwijl hij erboven hechtten. Erg spannend. De operatie heeft dan uiteindelijk ook langer geduurd dan normaal. Aangezien Veerle die dag ziek (Malaria) thuis gebleven was, was Jessica nu alleen om zich bezig te houden met deze patiënt. Toen ik weer in mijn caissière office zat kwam Jessica me halen omdat de patiënt veel pijn had en mijn naam steeds riep. Dus ik ernaar toe en hij zag er echt ziek uit. Hij zei steeds: “Kim, you have to take special care for me.” Echt sneu. Voelde me erg verantwoordelijk. Jessica twee keer voor hem naar de dokter gestuurd: 1x voor de pijn en 1x voor de koorts. Beide keren schreef de dokter medicijnen voor. Toen ik klaar was met werken ben ik nog even wezen kijken en hij zag er beter uit. Dus kon ik met een gerust gevoel naar huis. De weekend beginnen…. Niet dus! Aangezien Bridgit ook altijd op zaterdagochtend werkt moest ik dat nu dus ook! Dus vandaag echt een lambaldag gehad omdat dit mijn enigste vrije dag is!

Deze week was erg druk en iedere dag was ik erg kapot.. heb dan ook niet zo heel veel gedaan na het werk. Donderdag hebben ik en Jessica onze jurken voor Womenday (voor 8 maart) gehaald. Nou.. onze carnaval is die dag begonnen! Hahaha.. wat zien de jurken eruit. Ach, hebben we ook een beetje carnaval die 8 maart. Verder die dag heb ik samen met Jessica eiersalade gemaakt voor onze vrienden.. eigenlijk gewoon omdat we daar zelf zin in hadden :P. Maar oma, het smaakt toch niet zo goed als die van jou!
Zaterdag na het werk samen met Brian naar de Lake gegaan. Weer even weg van het drukke centrum van Kumba, Rust! Er waren veel kinderen aan het zwemmen dus heel lang zijn we niet gebleven. Ook omdat we ’s avonds samen met Jessica en Valery naar de Nightclub gingen. De muziek was erg leuk, voornamelijk Pongo en Pingi. Maar natuurlijk werd ons lievelingslied ook nog gedraaid: Mignoncité. Het was super gezellig.

Vandaag dus gelambalt! Er was heel de dag geen stroom dus vandaar dat het verhaal er weer laat op staat. Ben vandaag heel de dag met mijn gedachten in Best geweest…… Hoop dat jullie een gave carnaval hebben! En drink er één op mij :)!

Liefs,
Ntube.