De week is voorbij gekropen

Als je ergens naar uit kijkt dan gaat de tijd zo langzaam. Maar aan de andere kant komt mama morgen al aan, ik kan het bijna niet geloven! Eindelijk ziet ze het land waar mijn hart ligt en kan ze eindelijk haar eigen droom waarmaken. Ik zal papa natuurlijk dan wel extra missen maar het is niet anders.

Maar even een korte update van de week. Het was mijn laatste week als caissière, gelukkig! Het was leuk maar heb het nu wel gezien. Deze week was het rustig in de kliniek omdat de dokter dinsdag en donderdag weg was. Woensdag was er wel een aparte casus in de kliniek. Er was een meisje buitenbewustzijn al sinds de avond ervoor. Ze reageerde wel op pijnprikkels maar verder deed ze heel raar. Ook al ben ik caissière, op zo’n moment spring ik bij in de wards. Het was echter wel moeilijk werken omdat er steeds mensen om haar heen stonden te bidden. Het meisje is uiteindelijk meegenomen naar een ander ziekenhuis, waarom is me niet duidelijk.
Nu wat goed nieuws: de nieuwe screeningroom is geplaatst. Dus geen ruimte meer omringt met gordijnen maar een echte screeningroom waarin je privacy hebt. Ik ben er super trots op alleen is het werk niet helemaal netjes gedaan maar het verbeteren doen ze toch niet. Deze week zijn ze ook begonnen met stenen te maken voor de vloer buiten. Nu is het heel gevaarlijk omdat er hier en daar een flinke steen ligt waarover je kunt vallen. Dat hele project zal meer kosten dan ik opgehaald heb dus we moeten nog even kijken hoe we dat gaan doen.

Dat zover in de kliniek. In onze vrije tijd zijn ik en Jessica hard bezig met het organiseren van ons feest volgende week zaterdag. De uitnodigingen zijn inmiddels rondgedeeld en hier en daar komt er iemand zelfs om een uitnodiging vragen (!). Hier in Kameroen heb je bij elk feest een Master of Ceremonie nodig; dat is iemand die het programma aan elkaar lult. Ik en Jessica hadden de twee grappenmakers uit Kumba op het oog. Via de man van Bridget is het gelukt om ze te regelen. Dus we kijken al erg naar het feest uit!

Binnenkort is ook Maria Grazia’s verjaardag. Op zo’n dag doet de familie kleding aan van dezelfde materiaal. Dus zo ook wij! Mijn jurk word nu gemaakt bij de taylor. Woensdag ga ik die ophalen met ’s mam.

Ik stop mijn verhaal nu al omdat ik mijn kamer gereed wil maken voor de komst van mama. Oh, heb er zo’n zin in!

Liefs,
Ntube