Zo Moeder Zo Dochter

Sorry voor de twee weken stilte op deze site maar ik en smam hadden het veel te druk! We hebben een ontzettende leuke tijd samen gehad. Volgens mij heb ik haar in twee weken tijd zoveel mogelijk laten zien van mijn leven hier. Hieronder in het kort wat we per dag gedaan hebben:

Dag 1: Maandag 21 maart
Ik was al op tijd vertrokken uit Kumba samen met Aruna, de chauffeur. Ik was erg zenuwachtig want we waren al vroeg in Douala dus de tijd kroop voorbij! Om 5 uur waren we dan op het vliegveld en Aruna had me zo ver gekregen tot de rolband van de koffers. Smam had me daar totaal niet verwacht dus het was een verrassing voor haar. Het was een geweldig moment! Ze heeft Douala nog even in het licht gezien maar om 7 uur was het al donker.

Dag 2: Dinsdag 22 maart
De dag van mijn verjaardag en de dag van mama haar eerste indrukken. Douala is erg groot en druk. Er zijn zoveel auto’s op de weg dat er niet normaal gereden kan worden en er hangt een enorme uitlaatgassen stank. Pas na 30 minuten waren we hier uit en kon mam genieten van het prachtige natuur. Onderweg haar kennis laten maken met de echte bananen en pinda’s. Na een paar uur rijden waren we in Kumba. Kumba is nu niet zo heel mooi aangezien ze flink aan het werk zijn aan de wegen. Maar ja.. dat is nou eenmaal waar ik leef. Voordat we naar huis gegaan zijn, zijn we langs de kliniek gegaan. Iedereen was ontzettend enthousiast en blij om smam te zien! Super leuk. Ook de dokter zat in zijn kantoor en ontving mama hartelijk. Het is de tweede keer dat ze elkaar ontmoeten; de eerste keer was in Nederland dus dit was wel heel speciaal. Na iedereen gegroet te hebben zijn we naar huis gegaan. Volgens mij voelde smam zich meteen op haar gemak want het ging allemaal heel natuurlijk. Mama had HEEL VEEL bij voor de mensen hier dus het eerste wat gedaan werd was wat kleren weggeven aan de kinderen in huis en in de buurt. Je had die gezichtjes moeten zien, prachtig. Voor mij had smam ook HEEL VEEL kadootjes meegenomen! Super leuk dat er zoveel mensen aan me gedacht hebben. Heel erg bedankt daar voor, jullie hebben ervoor gezorgd dat ik me toch een beetje jarig voelde!

Dag 3: Woensdag 23 maart
Deze dag heeft mama mee mogen lopen in de kliniek. Zo heeft ze kunnen zien wat er zoal op een dag gebeurt en wat mijn taken waren. Ik vond het heel speciaal dat ze hier bij heeft mogen zijn. Hoe ze het ervaren heeft kan ze beter zelf vertellen want voor mij is alles een dagelijkse routine. Na het werk zijn we samen met Jessica naar de taylor gegaan voor mijn jurk voor de verjaardag van Maria Grazia. Aangezien er stof over was heeft mama dezelfde jurk laten maken en haar de opdracht gegeven voor een echte afrikaanse jurk. Hierna meteen weer doorgegaan naar Bridget (de caissière van de kliniek) en haar man. Ze had uitgebreid gekookt voor ons; dat is hier normaal in Kameroen als je bezoek ontvangt. Het eten was heerlijk en mama heeft zelfs de slakken gegeten. De reden van ons bezoek was omdat we samen met de komieken het programma voor het feest van mij en Jessica moesten doornemen. Het was een gezellige boel!

Dag 4: Donderdag 24 maart
De tweede dag voor mama in de kliniek en meteen een hele speciale. We hadden namelijk een operatie Appendicectomy te doen en ik moest assisteren. Mama mocht meekijken van de dokter. Dus zo stond ik mee te opereren terwijl mama mee keek. Dat vond ik toch wel stoer! Ben heel blij dat ze dat heeft mogen zien. De operatie ging goed.

Dag 5: Vrijdag 25 maart
Aangezien we ’s middags om 2uur een programma zouden hebben zijn we niet naar de kliniek gegaan. Ondanks de regen die ’s nachts was gevallen en de modder die daardoor was ontstaan zijn we toch naar de Barombi Lake gegaan. We hadden eigenlijk een ideaal moment uitgekozen want het weer was niet te heet en het was niet druk. Na 20 minuten lopen waren we bij het meer. Adembenemend. Geweldig om dat aan smam te hebben kunnen laten zien. We hadden de kans om het meer over te steken maar dat hebben we niet gedaan omdat we op tijd weer terug moesten. Om 2 uur moesten we namelijk met alle ingezamelde spullen bij de kliniek zijn voor het programma naar de Orphanage. Mama heeft van veel mensen kleren en speelgoed gekregen om aan het weeshuis te geven dus zo kwamen we met veel tassen in de kliniek aan. Daar Michael opgehaald, hij is de contactpersoon van het weeshuis. Samen nog naar de markt geweest om de laatste spulletjes te kopen zoals snoep, ballen en melk. De rest had Michael al in de week ervoor gekocht en opgeslagen in de kliniek. Na het kopen van de laatste spullen zijn we met de taxi naar de kliniek gegaan. Daar ALLES ingeladen. Van een kookpot tot muskietennetten tot tv’s. Super veel! Dus zo vertrokken we samen met de taxichauffeur naar het weeshuis. Toen we de plaats opreden kwamen de kinderen al naar ons toe gerend. Geweldig! Het is een onbeschrijflijk gevoel wat je daar beleefd. Mama was ook even overdonderd van emoties. De kinderen op de nieuwe plastic stoeltjes laten zitten en zo alle spulletjes gegeven. Ze waren heel blij en de vrouw die voor ze zorgt erg dankbaar. Ze zongen liedjes en zeiden gebeden op voor ons. Mama heeft nog een rondleiding gehad en zo kunnen zien wat er nog allemaal gedaan moet worden. Erg indrukwekkend. We hebben nog wat met de kinderen gespeeld en tv gekeken en toen was het weer tijd om te gaan. Het gaf een goed gevoel dit gedaan te hebben maar er moet nog zoveel gebeuren.

Dag 6: Zaterdag 26 maart
Deze dag stond helemaal in teken van het feest. Het feest is een succes geworden echter zou het om 5 uur beginnen maar de mensen kwamen pas rond 7 of 8 uur. ‘African Time’. Het was allemaal heel officeel met een High table, luxe taarten, dj’s en twee komieken die het programma aan elkaar grapten. Marion, m’n reismaatje uit 2009, was die dag naar Kumba gekomen om ons feest mee te maken, dat was wel heel speciaal. En dat mama erbij was was natuurlijk helemaal geweldig! J Aan het eind nog flink gedanst.

Dag 7: Zondag 27 maart
Deze dag samen met vrienden van me richting Buea gegaan. Gelukkig maar want we werden gestopt door de politie. Ze zeiden dat mama’s visa verlopen was. Door de jongens hebben we maar 5000 ipv 50000 frc hoeven te betalen om verder te mogen. Mar we zaten dus wel met een probleem dus moesten we in Buea blijven om het de volgende dag uit te zoeken.

Dag 8: Maandag 28 maart
Het eerste wat we moesten doen was naar het Immigratie kantoor gaan. Mama aan de koffie in een hotel gezet en ik en Brian zijn op pad gegaan. Uiteindelijk kwam eruit dat de stempel van de airport telt en niet de datum van afgifte. Dus was de visa van mama gewoon geldig! En zo konden we verder reizen naar Limbe om daar naar de Botanic Garden te gaan. Het was heel gezellig. In Limbe zijn we blijven slapen.

Dag 9: Dinsdag 29 maart
In de ochtend naar Downbeach gewandelt om te zien hoe de vissers het vis uit de zee halen. Daarna spullen gepakt en door gegeaan naar Eseme Beach. Daar genoten van het zwarte zand strand; dit komt omdat het van de lava is. We hebben ook in de zee gezwommen maar dat was niet bepaald verfrissend. De zee was erg warm. Vanuit Eseme Beach terug naar Down Beach gegaan om er vis te gaan eten. We hadden vrienden gemaakt met een duits stel en ook Brian kwam ons vergezellen. Dus zo waren we met z’n alles vis aan het eten, inclusief mama! Tegen 8 uur zijn we terug naar Buea gegaan om de volgende dag terug te reizen naar Kumba.

Dag 10: Woensdag 30 maart
Eenmaal terug in Kumba hadden we weer een druk programma. We moesten naar de taylor.om mama’s jurken op te halen. Na drie uur daar nog gezeten te hebben had mama wel een hele mooie jurk! Hierna met de hele familie naar de ouders van Esther gegaan om daar te eten. Erg gezellig!.

Dag 11: Donderdag 31 maart
Mama is precies in de goede tijd gekomen want iedere laatste donderdag van de maand gaat de dokter naar Okoroba en Mamfe voor zijn werk. Dus nu mochten we samen mee. Deze donderdag gingen we eerst rechtstreeks naar Mamfe, dit is ongeveer 4 uur rijden. Maar dan wel 4 uur lang een hobbelig zand weg. Het had die nacht weer geregend dus het was lekker koel en de weg was niet te stoffig. De trip langs de dorpjes en door het tropisch oerwoud is altijd weer ongelooflijk zo mooi. Ook mama genoot er zichtbaar van. In Mamfe aangekomen moest de dokter werken in zijn infemerie en wij zijn Mamfe rond gegaan. Mamfe is niet zo heel groot maar wel heel gezellig. We zijn vroeg gaan slapen aangezien we er weer vroeg uit moesten.

Dag 12: Vrijdag 1 april (April fool)
We waren stonden al om 6 uur langs ons bed. We hadden de trip naar Okoroba voor de boeg. Daar moest de dokter de TRC (houthakkers) onderzoeken. Mama heeft ondertussen rondgewandeld en Okoroba ontdekt, ik lag voor pampus want voelde me eigen niet super. Na ruim 2 uur gewacht te hebben gingen we door naar Nguti. Daar een stop gemaakt om de St. John of God Hospital te bezoeken (waar ik in 2009 een week gewerkt heb). Het is zo vreemd dat mama dit nou allemaal gezien heeft. Nu heeft ze er echt een beeld bij. Via foto’s is toch anders. Ik vind het altijd fijn om in Nguti te zijn. Helaas moesten we al gauw weer door richting Kumba. Echter hebben we weer een stop gemaakt in Konye om daar de Hammock Bridge te bekijken. Mama is zelfs de brug op geweest. Ik zal er een foto van bijvoegen van die brug want dat vond ik toch wel echt stoer van haar. Na lek gestoken te zijn door de muggen richting Kumba gegaan. Daar aangekomen waren we toch wel echt kapot. Maaaaaaaaaaaaaar… een uitnodiging voor de opening van een nieuwe nachtclub konden we toch niet voorbij laten gaan. Dus zo stonden we ’s avonds op de dansvloer.

Dag 13: Zaterdag 2 april
Een ‘vrije dag’ voor eigen invulling. Dus zo zijn we naar de kliniek en naar de markt geweest. Oh ja ook nog even langs de kapper om Jessica’s haar te bekijken; ze heeft weer vlechtjes. Ja, mama en ik hebben gezellig geshopt die dag en goed wat inkopen gedaan ;). Nadat Jessica klaar was met haar haar zijn we samen naar Amina gegaan om daar naar wat traditionele gebeuren voor een trouwerij te kijken. Ook bij Amina weer moeten eten en drinken. Het was erg leuk en gezellig. Halverwege viel de elektriciteit uit dus zijn we maar gegaan.

Dag 14: Zondag 3 april
De dag van het feest van mijn kleine zusje Maria Grazia. ’s Ochtends met z’n alle naar de kerk gegaan en daarna was het groot feest.

Dag 15: Maaandag 4 april
De dag waar we erg tegenop hadden gezien maar eigenlijk toch heel goed is verlopen. ’s Ochtends heeft mama afscheid genomen van iedereen in de kliniek, Valery en iedereen in het huis. Echt heel vreemd. Tegen 12 uur zijn we richting Douala gegaan. Daar ben ik eerst naar de oorspecialist gegaan om mijn oren uit te laten zuigen met een apparaat. Het is nu namelijk een ramp met al dat stof en troep. Verder hebben we in Douala nog wat marktjes bezocht en souvenirs gekocht. Maar om 8 uur was het dan toch echt tijd richting het vliegveld te gaan. Mama heeft eerst de koffers ingecheckt.. ze lagen in de deuk om haar handbagage, nog geen 1 kilo. Haha. Samen nog wat gedronken en toen was het tijd voor het afscheid. Ik ga mama heel erg missen maar ik ben ook blij dat ze weer bij spap is. Voor hem moet het ook moeilijk geweest zijn.

Het was een geweldig tijd en ben super trots op mama. Ze heeft alles geprobeerd en mee gedaan, ze hoorde hier al gewoon. De buurkinderen en onze hond waren helemaal weg van de mummy van Kim.

Pap en mam, i love you!

Liefs,
xx