Voedselvergiftiging... :(
Door: Kim
Blijf op de hoogte en volg Kim
03 Augustus 2011 | Kameroen, Kumba
Ik heb zoveel te vertellen dat ik gewoon even niet weet waar ik moet beginnen. Vorige week heeft er namelijk geen verhaaltje opgestaan omdat er geen internet was voor een week en toen het internet er weer was werd ik erg ziek.
Maar ik zal maar eerst met de week van 18 juli beginnen. In de kliniek waren er weer genoeg interessante casussen. Eentje die me echt bijgebleven is van een kindje met ernstig malaria. Malaria +++, 4600/mm3 (neem maar van mij aan dat dat erg veel is!) Hij lag te trillen in bed en had flinke koorts. Heb hem dekens gegeven en een malaria drip. Echt heel zielig. Echter heb ik hem over moeten dragen aan mijn collega’s want ik werd midden op de werkdag meegenomen door een vriend van de dokter, een blanke italiaan, om mee pizza en Mohjito’s te maken. Geen dag hier is hetzelfde ;). In dat weekend heb ik ook niet stilgezeten. De zaterdag was er een Bakossi meeting in het huis en de dokter is dan altijd super trots als ik daarbij ben. ’s Avonds was er een feestje in ‘Pasu Palace’ waar ik samen met Zackary naar toe ben gegaan. Het is een nightclub die ver in Fiango ligt en wat dus niet echt mensen trekt. Daarom was er nu een avond georganiseerd om de club weer een boost te geven. Het was gezellig! Er waren artiesten en er was een fashionshow. Echt heel leuk. Die zondag daarna was ik weer in het Pasu Palace te vinden want Marco, die blanke italiaan, had me mee uit eten genomen daar met meer vrienden. Ja, die houd wel van het luxe leven.
Nu mijn verhaal van deze week want die is al heftig genoeg!
Vanaf maandag werk ik weer tijdelijk als caissière omdat Bridgit er wegens omstandigheden niet is. Ondanks dat ben ik ook nauw betrokken bij wat er in de wards gebeurt. Afgelopen maandag zou de jongen, die buitenbewustzijn weken geleden binnen was gekomen, naar een ander ziekenhuis overgeplaatst worden. Zijn rechterkant werkt nog steeds niet. Praten gaat gelukkig wel steeds beter. Dus zo ging ik die dag afscheid van hem nemen. Ik wenste hem nog heel veel sterkte en ik zei hem mij op de hoogte te moeten houden. Voordat ik zijn kamer verliet zei hij tegen me: ‘I miss you”. Nou, ik kreeg een brok in mijn keel! Dan is de zorg die ik zo goed mogelijk heb gegeven niet onopmerkzaam gebleven. Geweldig gevoel! Verder was Amina een paar dagen niet aan het werk dus kwam echt alles op mij neer. Terwijl ik caissière was, was ik ook de Nurse in Charge. Dus natuurlijk was er toevallig die dag een abces die opengesneden moest worden. Heb dus alles voor moeten bereiden: dat houd in de instrumenten klaarleggen, de omgeving gereed maken, de patient verdoving geven en de dokter erover informeren. Ik was ook degene die de dokter moest assisteren. Veel verantwoordelijkheid dus!
Afgelopen woensdag gingen ik, de dokter en Emmanuel richting Buea om mijn stage in de General Hospital op de kinderafdeling te regelen om vervolgens door te gaan naar Limbe om te kijken naar wat grond. Eenmaal aangekomen op de kinderafdeling van de General Hospital schrok ik behoorlijk, klein en heel armmoedig. Maar goed, ik wil hier stage lopen om mijn skills op het gebied van kinderen te verbeteren. Ik werd geaccepteerd en mocht eigenlijk gisteren, 1 augustus, beginnen tot de 21e, dus 3 weken. Na het bezoek aan het ziekenhuis gingen we wat eten. De dokter en Emmanuel aten wat typisch kameroenees en ik kocht een hamburger. Onderweg naar Limbe begon ik me niet lekker te voelen. Toen de dokter zijn dingen in Limbe had gedaan lag ik plat op de achterbank te janken van de buikpijn. Dus ergens in Limbe bij een apotheek gestopt. Daar een injectie en een goor drankje gekregen, nog geen 2 minuten daarna moest ik overgeven. Vervolgens een half uur lang plat op de achterbank gelegen om bij te komen. De mensen daar stonden allemaal te bidden om me heen. Echter kon ik me alleen maar concentreren op mijn buikpijn. De dokter wilde zo vlug mogelijk naar Kumba dus zo vertrokken we weer. Echter in Ombe ging het weer niet goed. Daar gestopt bij de infemerie van de Brasseries en weer een injectie gekregen. Gelukkig werd het toen wat minder! Het enigste wat ik wilde was naar Kumba naar m’n eigen bedje. Dus zo waren we weer vlug onderweg. Echter net na Buea, in Munya, ging het verkeerd. Ik lag te janken van de pijn in mijn buik en misselijkheid. Kreeg van de dokter weer een geldrank aangeboden maar die heb ik bijna uit z’n hand geslagen. Vervolgens naar de apotheek gegaan en daar een drankje gedronken. Meteen moest ik weer naar buiten rennen om over te geven. Vervolgens ben ik, gelukkig!, in slaap gevallen en konden we richting Kumba. Ik heb dus vanaf de woensdag in bed gelegen en het ging niet goed, zit wel aan de medicatie. Dokter zegt dat het voedselvergiftiging en fungi is geweest. Zaterdag voelde ik me zo zwak dat de dokter me aan het infuus wilde. Eenmaal in de kliniek zijn ze een uur bezig geweest om een ader aan te prikken maar zonder resultaat. Dus maar naar huis gegaan om vervolgens de volgende dag me weer te melden. Na een paar keer prikken is het toen eindelijk gelukt en lag ik aan het infuus. Heb er 1,5 liter vocht bij gekregen: N/saline, Hartmann en Glucose. Voel me nu een stuk sterker maar van de week nog niet genoeg om al met mijn stage te beginnen. Dus vandaag ben ik dan eindelijk richting Buea gegaan.
Ja..af en toe denk ik wel ‘wat doe ik hier!’. En zeker als je ziek bent en heel de dag in bed ligt heb je teveel tijd om na te denken. Heb dit hele jaar nog eens goed kunnen overdenken en het is voor mezelf duidelijk geworden dat deze trip naar Kameroen de beste beslissing ooit geweest is. Ik heb een hele mooie tijd beleefd maar ook hele klote tijden meegemaakt. Maar ben er alleen maar sterker uitgekomen en heb een hoop mensenkennis opgedaan! Er zijn een hoop vrienden afgevallen maar de echte vrienden zullen er altijd voor je zijn!
De tijd begint op te schieten!
Heel veel liefs,
Kim Ntube
Maar ik zal maar eerst met de week van 18 juli beginnen. In de kliniek waren er weer genoeg interessante casussen. Eentje die me echt bijgebleven is van een kindje met ernstig malaria. Malaria +++, 4600/mm3 (neem maar van mij aan dat dat erg veel is!) Hij lag te trillen in bed en had flinke koorts. Heb hem dekens gegeven en een malaria drip. Echt heel zielig. Echter heb ik hem over moeten dragen aan mijn collega’s want ik werd midden op de werkdag meegenomen door een vriend van de dokter, een blanke italiaan, om mee pizza en Mohjito’s te maken. Geen dag hier is hetzelfde ;). In dat weekend heb ik ook niet stilgezeten. De zaterdag was er een Bakossi meeting in het huis en de dokter is dan altijd super trots als ik daarbij ben. ’s Avonds was er een feestje in ‘Pasu Palace’ waar ik samen met Zackary naar toe ben gegaan. Het is een nightclub die ver in Fiango ligt en wat dus niet echt mensen trekt. Daarom was er nu een avond georganiseerd om de club weer een boost te geven. Het was gezellig! Er waren artiesten en er was een fashionshow. Echt heel leuk. Die zondag daarna was ik weer in het Pasu Palace te vinden want Marco, die blanke italiaan, had me mee uit eten genomen daar met meer vrienden. Ja, die houd wel van het luxe leven.
Nu mijn verhaal van deze week want die is al heftig genoeg!
Vanaf maandag werk ik weer tijdelijk als caissière omdat Bridgit er wegens omstandigheden niet is. Ondanks dat ben ik ook nauw betrokken bij wat er in de wards gebeurt. Afgelopen maandag zou de jongen, die buitenbewustzijn weken geleden binnen was gekomen, naar een ander ziekenhuis overgeplaatst worden. Zijn rechterkant werkt nog steeds niet. Praten gaat gelukkig wel steeds beter. Dus zo ging ik die dag afscheid van hem nemen. Ik wenste hem nog heel veel sterkte en ik zei hem mij op de hoogte te moeten houden. Voordat ik zijn kamer verliet zei hij tegen me: ‘I miss you”. Nou, ik kreeg een brok in mijn keel! Dan is de zorg die ik zo goed mogelijk heb gegeven niet onopmerkzaam gebleven. Geweldig gevoel! Verder was Amina een paar dagen niet aan het werk dus kwam echt alles op mij neer. Terwijl ik caissière was, was ik ook de Nurse in Charge. Dus natuurlijk was er toevallig die dag een abces die opengesneden moest worden. Heb dus alles voor moeten bereiden: dat houd in de instrumenten klaarleggen, de omgeving gereed maken, de patient verdoving geven en de dokter erover informeren. Ik was ook degene die de dokter moest assisteren. Veel verantwoordelijkheid dus!
Afgelopen woensdag gingen ik, de dokter en Emmanuel richting Buea om mijn stage in de General Hospital op de kinderafdeling te regelen om vervolgens door te gaan naar Limbe om te kijken naar wat grond. Eenmaal aangekomen op de kinderafdeling van de General Hospital schrok ik behoorlijk, klein en heel armmoedig. Maar goed, ik wil hier stage lopen om mijn skills op het gebied van kinderen te verbeteren. Ik werd geaccepteerd en mocht eigenlijk gisteren, 1 augustus, beginnen tot de 21e, dus 3 weken. Na het bezoek aan het ziekenhuis gingen we wat eten. De dokter en Emmanuel aten wat typisch kameroenees en ik kocht een hamburger. Onderweg naar Limbe begon ik me niet lekker te voelen. Toen de dokter zijn dingen in Limbe had gedaan lag ik plat op de achterbank te janken van de buikpijn. Dus ergens in Limbe bij een apotheek gestopt. Daar een injectie en een goor drankje gekregen, nog geen 2 minuten daarna moest ik overgeven. Vervolgens een half uur lang plat op de achterbank gelegen om bij te komen. De mensen daar stonden allemaal te bidden om me heen. Echter kon ik me alleen maar concentreren op mijn buikpijn. De dokter wilde zo vlug mogelijk naar Kumba dus zo vertrokken we weer. Echter in Ombe ging het weer niet goed. Daar gestopt bij de infemerie van de Brasseries en weer een injectie gekregen. Gelukkig werd het toen wat minder! Het enigste wat ik wilde was naar Kumba naar m’n eigen bedje. Dus zo waren we weer vlug onderweg. Echter net na Buea, in Munya, ging het verkeerd. Ik lag te janken van de pijn in mijn buik en misselijkheid. Kreeg van de dokter weer een geldrank aangeboden maar die heb ik bijna uit z’n hand geslagen. Vervolgens naar de apotheek gegaan en daar een drankje gedronken. Meteen moest ik weer naar buiten rennen om over te geven. Vervolgens ben ik, gelukkig!, in slaap gevallen en konden we richting Kumba. Ik heb dus vanaf de woensdag in bed gelegen en het ging niet goed, zit wel aan de medicatie. Dokter zegt dat het voedselvergiftiging en fungi is geweest. Zaterdag voelde ik me zo zwak dat de dokter me aan het infuus wilde. Eenmaal in de kliniek zijn ze een uur bezig geweest om een ader aan te prikken maar zonder resultaat. Dus maar naar huis gegaan om vervolgens de volgende dag me weer te melden. Na een paar keer prikken is het toen eindelijk gelukt en lag ik aan het infuus. Heb er 1,5 liter vocht bij gekregen: N/saline, Hartmann en Glucose. Voel me nu een stuk sterker maar van de week nog niet genoeg om al met mijn stage te beginnen. Dus vandaag ben ik dan eindelijk richting Buea gegaan.
Ja..af en toe denk ik wel ‘wat doe ik hier!’. En zeker als je ziek bent en heel de dag in bed ligt heb je teveel tijd om na te denken. Heb dit hele jaar nog eens goed kunnen overdenken en het is voor mezelf duidelijk geworden dat deze trip naar Kameroen de beste beslissing ooit geweest is. Ik heb een hele mooie tijd beleefd maar ook hele klote tijden meegemaakt. Maar ben er alleen maar sterker uitgekomen en heb een hoop mensenkennis opgedaan! Er zijn een hoop vrienden afgevallen maar de echte vrienden zullen er altijd voor je zijn!
De tijd begint op te schieten!
Heel veel liefs,
Kim Ntube
-
03 Augustus 2011 - 21:35
Marjo:
Het duurde deze keer wel erg lang voor ik iets van je hoorde .Ik reageer wel niet zo vaak maar kijk elke week op de mail wat je mee maakt,dat was deze keer wel heel heftig .Maar wat doe je het fantastisch.Grote bewondering.Zodra je weer in Best bent hoop ik dat je nog eens langs komt in de winkel. liefs marjo -
04 Augustus 2011 - 15:31
Pa:
Hai Wimke
Gelukkig dat het weer wat beter gaat en blij dat je daar zo goed behandeld word , de telefoon rekening is deze maand wel heeeeel erg hoog met je ziek zijn maar dat geeft niets want als je ziek bent is Kameroen wel heel ver weg. Het is ook wel eens goed om over alles na te denken en dingen af te sluiten .
Ben super trots op mijn Wimke
xxx Pa -
04 Augustus 2011 - 17:16
Mariëll:
Lieve Kim,
Nou,om eerlijk te zijn miste ik je wel,met je mooie weekverslag!!!
Je moet het wel meemaken zeg,met ziek zijn :-(
Ik hoop dat het nu alweer beter met je gaat!!!!!!
Hèèl vèèl sterkte ,succes en beterschap!
En ik zag dat je nu onder de 100 dagen zit,voordat je weer terug bent!
Jippieeeeeeeeeeeeeeeeeee.....
Liefs en maak er nog een mooie tijd van !
Mariëll XX -
04 Augustus 2011 - 18:24
Harrie.en Leny:
kim we hopen dat je je nu weer wat beter voelt je wat doe je daar toch fantastisch werk en dat verhaal van die jongen dat hij zei dat hij je zo zou missen we geloven goed dat je daar een brok van in je keel krijgt zo goed werk doe je daar we kijken er weer naar uit naar je volgende verslag
liefs harrie en leny -
04 Augustus 2011 - 19:42
Anke:
Hey meis,
Ik weet nog steeds niet of je mijn berichtje gehad hebt...Maar denk het wel. Zo te lezen gaat het weer beter! :D Gelukkig!
En de tijd begint zeker op te schieten. Wat ben ik blij als ik jou weer een knuffel kan geven!!!
Nog eventjes meis...
Kuz -
04 Augustus 2011 - 19:48
Adri:
Hoi Kim,wat heb je weer veel meegemaakt de afgelopen dagen maar het gaat gelukkig alweer beter met je.
En ja qua tijd schiet het aardig op he,fijn dat je nog stage mag lopen in het General Hospital, maak er wat van!
Heel veel groetjes van ons allemaal. -
05 Augustus 2011 - 12:22
Ina:
Hey Kim,
Gelukkig dat alles weer goed met je gaat, ik wist het al want we hebben samen nog gesmst, maar fijn dat je toch aan je stage kunt beginnen. We zullen het zeker van je horen hoe het bevalt toch? Kim,het allerbeste weer.
Lieve groetjes, Ina en Wil
-
08 Augustus 2011 - 09:13
Cola:
Hey Meiske,
Gadver wat een ellende zeg dat ziek zijn. Ik geloof goed dat je op dat moment denk wat doe ik hier. Maar alles komt goed en ze zorgen goed voor je.
Geniet toch nog maar va de tijd dat je daar bent want het is zo voorbij.
Dikke kus
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
