Stage in Buea....
Door: Kim
Blijf op de hoogte en volg Kim
08 Augustus 2011 | Kameroen, Kumba
Afgelopen woensdag was het dan zo ver; eindelijk was mijn gezondheid hersteld zodat ik naar Buea kon. Ik had namelijk afgelopen maandag eigenlijk al moeten beginnen aan mijn stage op de kinderafdeling in de General Hospital maar vanwege mijn gezondheid ging dat dus niet. Dus woensdag kon ik eindelijk gaan; Dokter, Esther, Maria Grazia en Aruna brachten me weg. Aangekomen in Buea brachten ze me naar mijn nieuwe hostfamily, dit zijn vrienden van de dokter en Esther. Ik ken Buea al van mijn weekendjes maar we gingen nu meer de berg op dus een onbekend gebied voor mij. De straat waar het huis staat is rustig en vol stenen dus niet makkelijk begaanbaar. In het huis wonen moeder Vera, vader Ivo en meisje Augrista. Daarnaast is er nog een meisje, Sharon, op vakantie hier die uit Kumba komt. Ik kreeg een kamer aangewezen die stonk naar natte was. Echt een verschrikkelijke geur maar ik kon het wel begrijpen. Regenseizoen in Buea is namelijk een drama! Het regent hier elke dag dus om je was te laten drogen is niet makkelijk. Daarom werd deze kamer daarvoor gebruikt. Het is nu maandag en de geur is eindelijk zo goed als weg ;). Daarnaast is water een probleem in Buea. In de ochtend word er dan ook water opgeslagen voor de rest van de dag. Dus dat is iedere dag uit een emmer douchen. Het water komt hier van de berg dus is IJSkoud maar gelukkig warmen ze het water voor het douchen wel op. Verder heb ik hier in het huis niks te klagen want ze zorgen super lief voor me. Alleen de muggen komen me hier regelmatig bezoeken, dus mijn nachten met veel jeuk is wat onaangenaam.
Die donderdag ben ik mijn stage op de kinderafdeling begonnen. In het begin was het wat onwennig want het is heel anders werken dan in een privé kliniek. In de Ejed Clinic doe je namelijk alles voor de patiënt als die opgenomen is en tussendoor krijgen ze af en toe een rekening te zien. Maar hier in dit ziekenhuis moet de familie van de patiënt zelf de medicatie kopen + handschoenen + spirit + watten en aan de verpleegkundige geven voordat er ook maar iets gegeven word. Als er een labtest is moeten ze zelf eerst naar de caissière om te betalen om vervolgens zelf naar het lab te gaan. Als je echt ziek bent komen ze aan je bed om bloed af te nemen. Ik vind het niet echt client-vriendelijk maar aan de andere kant snap ik het wel. Hier is geld namelijk altijd een probleem dus als je de patiënt zelf zijn spullen laat kopen kunnen er achteraf ook nooit problemen door ontstaan. Verder bestaat hier een patiëntendossier uit veel papierwerk. Op de afdeling was het niet druk en ik irriteerde me aan het feit dat er op zo’n weinig aantal patiënten zoveel studenten staan. Gelukkig bestond mijn dag vooral uit ontdekken. Maureen, de hoofdszuster, heeft mijn het gehele ziekenhuis laten zien. Toen we bij de bevallingskamer kwamen waren er net twee vrouwen die op het punt stonden te bevallen. Ik mocht erbij zijn. Aangezien het lang duurde ging ik even met Maureen mee de directeur begroetten. Toen ik terug kwam was er al één geboren. Dus bleef ik wachten op de volgende. Na een uur wachten was er nog niks dus besloot ik even op de kinderafdeling weer te kijken. Toen ik terug kwam was ook dit kindje al geboren. Gewoon twee keer gemist! Wel gezien hoe een placenta verwijderd en onderzocht word. Daarna word die dan in een plastic zakje gedaan en aan de familie gegeven om het zelf ergens te begraven. Verder nog bij de HIV/Aids section wezen kijken waar ze screenen en medicatie geven. Ernaast is een cholera ward en er lagen 3 patiënten.
Op de kinderafdeling lag een tweeling van een paar weken oud met Neonatal Jaundice, dit wil zeggen dat het oogwit geel is en daarnaast de huid ook een gele kleur heeft door een hoge rate of Bilirubin. Ter behandeling liggen ze iedere dag een paar uur onder UV-lichten wat de rate of Bilirubin doet laten zakken door de uitscheiding van urine. Erg interessant. Echter zijn ze vandaag beide discharged en zal de rest vanzelf normaal moeten worden. De dokter zei dat Neonatale Jaundice na zoveel weken niet gevaarlijk is. Als een baby in de eerste 24 uur na de geboorte symptomen van Jaundice vertoont kan dat heel gevaarlijk zijn en moet het direct behandelt worden om hersenletsel te voorkomen.
Afgelopen vrijdag was een erg interessante dag. We hadden veel casussen met Severe Malaria en Anaemia. In de ochtend kwam er een vrouwelijke doctor rondes doen. Iedereen was ermee gemoeid: de ochtenddienst + studenten. De dokter legde de studenten steeds flink onder een vragenvuur. Mij vroeg ze niks omdat ze verwacht dat ik alles weet. Maar ook voor mij waren sommige vragen erg moeilijk. Heb dus ook nog veel te bestuderen op het kigebied van ziektes gericht op kinderen. De formules voor het bereken van infusies en medicatie is helemaal nieuw voor me. Maar na 1x zeggen weet ik het wel. Ik kon de volgende vragen dan ook zonder moeite beantwoorden terwijl de studenten er nog mee aan het klote waren. Steeds opnieuw moest de dokter het uitleggen. Het was zelfs zo erg dan ik me begon te irriteren, ook de dokter werd er moe van. De studenten weten echt niks en kunnen niks onthouden. Jaa.. het was een interessante dag!
Mijn dagen bestaan uit naar het werk gaan en thuis studeren dus in het weekend was het tijd om te relaxen. Zackary’s kwam langs want zijn familie woont in Buea. Samen met hem zijn familie bezocht en schrok wel een beetje van het huisje waar ze in wonen. Ik werd hartelijk ontvangen en voelde me dan ook meteen thuis. Heb veel respect voor hoe de mensen hier leven. Ik vind het moeilijk uitleggen zo in woorden dus daarom voeg ik er foto’s bij. Ondanks de armoede hebben ze zo veel hoop en plezier in het leven. Er werd muziek opgezet en hoe klein het huisje ook was.. ik moest samen met oma dansen. Geweldig! Wat is een simpel leven toch prachtig! En het kleine beetje wat ze hebben zullen ze met je delen. Kreeg dan ook steeds eten en drinken aangeboden.
Gisteren ben ik in de ochtend naar de kerk geweest met Augrista en Sharon. Super mooie mis: veel muziek en goede verhalen. Ookal was alles in het Pidgin.. ik kon alles goed volgen. Ben dan ook echt verbeterd in mijn Pidgin! Na de kerkdienst ben ik samen met Zackary naar ‘Tole Tea’ gegaan. Dit zijn velden vol met thee planten, overweldigend mooi. Het ligt hoger op de berg dus de foto’s zijn niet super want het was nogal mistig. Helaas was de fabriek waar thee gemaakt word niet open dus daarvoor gaan we morgen terug. Dus zijn we die dag naar de kampen om de velden heen wezen kijken waar de werkers met hun familie wonen. Ik werd er weer snel aan herinnert dat ik met een beroemdheid van hier rondloop. Overal werd de naam Zackary geroepen en kwamen kinderen op hem afgerend. Tja.. echt veel privacy heb je niet als je met hem bent. Daarnaast word van hem verwacht dat hij wat plezier maakt met hen voordat ie weer verder loopt. Dus zo stonden we regelmatig stil om de kinderen te entertainen. Het is super mooi om te zien hoe Zackary met de kinderen om gaat, als hij ‘boe’ zegt lachen ze al. Hij heeft echt talent, maar talenten hier in Kameroen hebben niet veel kans om groot te worden. Er is gewoonweg geen geld voor en een opstapje ernaartoe is er niet echt. Ik heb genoten van de dag maar was wel helemaal kapot!
Vandaag weer naar het werk geweest en het was heel zwaar. Weer rondes met de dokter gegaan en ik heb super veel geleerd. De dokter stond open voor vragen en legde alles wat hij deed super goed uit. We hebben nu casussen van Malaria, Anemie, Ondervoeding en tyfus. Tegen het eind van de dag werd er een baby van 2 dagen oud binnen gebracht met moeilijkheden met ademhalen. De baby kreeg een infuus en toen moest hij met haast naar de operatiekamer gebracht worden. Ik aarzelde geen moment en nam de baby in mijn armen. Samen met een zuster die het infuuszak omhoog hield liepen we naar de operatiekamer. De operatiekamer is namelijk de enigste plek waar ze zuurstof hebben. Maar voordat we hem zuurstof gaven heeft een verpleegkundige zijn longen met een apparaat leeggezogen want die waren vol. Zo zielig. Vervolgens kreeg de baby zuurstof maar het ging nog niet goed. Ik ben de hele tijd bij hem gebleven. De baby had spasme en convulsions. Zo verschrikkelijk om te zien. Toen kwam er een spoedoperatie en dus moesten we weg. Ik nam de baby weer in mijn armen en we gingen terug naar de kinderafdeling. De moeder was er helemaal kapot van. De dokter heeft vervolgens weer medicatie voorgeschreven. Toen heb ik de baby achter moeten laten want mijn dienst zat er op. Ben dus erg benieuwd hoe het er morgen mee gaat.
Het is allemaal heel heftig maar super interessant! Ik weet nu al dat deze stage een goede keuze is geweest want het gaat me helpen bij het verbeteren van de nursingcare voor kinderen in de clinic.
Heel veel liefs,
Kim Ntube
Die donderdag ben ik mijn stage op de kinderafdeling begonnen. In het begin was het wat onwennig want het is heel anders werken dan in een privé kliniek. In de Ejed Clinic doe je namelijk alles voor de patiënt als die opgenomen is en tussendoor krijgen ze af en toe een rekening te zien. Maar hier in dit ziekenhuis moet de familie van de patiënt zelf de medicatie kopen + handschoenen + spirit + watten en aan de verpleegkundige geven voordat er ook maar iets gegeven word. Als er een labtest is moeten ze zelf eerst naar de caissière om te betalen om vervolgens zelf naar het lab te gaan. Als je echt ziek bent komen ze aan je bed om bloed af te nemen. Ik vind het niet echt client-vriendelijk maar aan de andere kant snap ik het wel. Hier is geld namelijk altijd een probleem dus als je de patiënt zelf zijn spullen laat kopen kunnen er achteraf ook nooit problemen door ontstaan. Verder bestaat hier een patiëntendossier uit veel papierwerk. Op de afdeling was het niet druk en ik irriteerde me aan het feit dat er op zo’n weinig aantal patiënten zoveel studenten staan. Gelukkig bestond mijn dag vooral uit ontdekken. Maureen, de hoofdszuster, heeft mijn het gehele ziekenhuis laten zien. Toen we bij de bevallingskamer kwamen waren er net twee vrouwen die op het punt stonden te bevallen. Ik mocht erbij zijn. Aangezien het lang duurde ging ik even met Maureen mee de directeur begroetten. Toen ik terug kwam was er al één geboren. Dus bleef ik wachten op de volgende. Na een uur wachten was er nog niks dus besloot ik even op de kinderafdeling weer te kijken. Toen ik terug kwam was ook dit kindje al geboren. Gewoon twee keer gemist! Wel gezien hoe een placenta verwijderd en onderzocht word. Daarna word die dan in een plastic zakje gedaan en aan de familie gegeven om het zelf ergens te begraven. Verder nog bij de HIV/Aids section wezen kijken waar ze screenen en medicatie geven. Ernaast is een cholera ward en er lagen 3 patiënten.
Op de kinderafdeling lag een tweeling van een paar weken oud met Neonatal Jaundice, dit wil zeggen dat het oogwit geel is en daarnaast de huid ook een gele kleur heeft door een hoge rate of Bilirubin. Ter behandeling liggen ze iedere dag een paar uur onder UV-lichten wat de rate of Bilirubin doet laten zakken door de uitscheiding van urine. Erg interessant. Echter zijn ze vandaag beide discharged en zal de rest vanzelf normaal moeten worden. De dokter zei dat Neonatale Jaundice na zoveel weken niet gevaarlijk is. Als een baby in de eerste 24 uur na de geboorte symptomen van Jaundice vertoont kan dat heel gevaarlijk zijn en moet het direct behandelt worden om hersenletsel te voorkomen.
Afgelopen vrijdag was een erg interessante dag. We hadden veel casussen met Severe Malaria en Anaemia. In de ochtend kwam er een vrouwelijke doctor rondes doen. Iedereen was ermee gemoeid: de ochtenddienst + studenten. De dokter legde de studenten steeds flink onder een vragenvuur. Mij vroeg ze niks omdat ze verwacht dat ik alles weet. Maar ook voor mij waren sommige vragen erg moeilijk. Heb dus ook nog veel te bestuderen op het kigebied van ziektes gericht op kinderen. De formules voor het bereken van infusies en medicatie is helemaal nieuw voor me. Maar na 1x zeggen weet ik het wel. Ik kon de volgende vragen dan ook zonder moeite beantwoorden terwijl de studenten er nog mee aan het klote waren. Steeds opnieuw moest de dokter het uitleggen. Het was zelfs zo erg dan ik me begon te irriteren, ook de dokter werd er moe van. De studenten weten echt niks en kunnen niks onthouden. Jaa.. het was een interessante dag!
Mijn dagen bestaan uit naar het werk gaan en thuis studeren dus in het weekend was het tijd om te relaxen. Zackary’s kwam langs want zijn familie woont in Buea. Samen met hem zijn familie bezocht en schrok wel een beetje van het huisje waar ze in wonen. Ik werd hartelijk ontvangen en voelde me dan ook meteen thuis. Heb veel respect voor hoe de mensen hier leven. Ik vind het moeilijk uitleggen zo in woorden dus daarom voeg ik er foto’s bij. Ondanks de armoede hebben ze zo veel hoop en plezier in het leven. Er werd muziek opgezet en hoe klein het huisje ook was.. ik moest samen met oma dansen. Geweldig! Wat is een simpel leven toch prachtig! En het kleine beetje wat ze hebben zullen ze met je delen. Kreeg dan ook steeds eten en drinken aangeboden.
Gisteren ben ik in de ochtend naar de kerk geweest met Augrista en Sharon. Super mooie mis: veel muziek en goede verhalen. Ookal was alles in het Pidgin.. ik kon alles goed volgen. Ben dan ook echt verbeterd in mijn Pidgin! Na de kerkdienst ben ik samen met Zackary naar ‘Tole Tea’ gegaan. Dit zijn velden vol met thee planten, overweldigend mooi. Het ligt hoger op de berg dus de foto’s zijn niet super want het was nogal mistig. Helaas was de fabriek waar thee gemaakt word niet open dus daarvoor gaan we morgen terug. Dus zijn we die dag naar de kampen om de velden heen wezen kijken waar de werkers met hun familie wonen. Ik werd er weer snel aan herinnert dat ik met een beroemdheid van hier rondloop. Overal werd de naam Zackary geroepen en kwamen kinderen op hem afgerend. Tja.. echt veel privacy heb je niet als je met hem bent. Daarnaast word van hem verwacht dat hij wat plezier maakt met hen voordat ie weer verder loopt. Dus zo stonden we regelmatig stil om de kinderen te entertainen. Het is super mooi om te zien hoe Zackary met de kinderen om gaat, als hij ‘boe’ zegt lachen ze al. Hij heeft echt talent, maar talenten hier in Kameroen hebben niet veel kans om groot te worden. Er is gewoonweg geen geld voor en een opstapje ernaartoe is er niet echt. Ik heb genoten van de dag maar was wel helemaal kapot!
Vandaag weer naar het werk geweest en het was heel zwaar. Weer rondes met de dokter gegaan en ik heb super veel geleerd. De dokter stond open voor vragen en legde alles wat hij deed super goed uit. We hebben nu casussen van Malaria, Anemie, Ondervoeding en tyfus. Tegen het eind van de dag werd er een baby van 2 dagen oud binnen gebracht met moeilijkheden met ademhalen. De baby kreeg een infuus en toen moest hij met haast naar de operatiekamer gebracht worden. Ik aarzelde geen moment en nam de baby in mijn armen. Samen met een zuster die het infuuszak omhoog hield liepen we naar de operatiekamer. De operatiekamer is namelijk de enigste plek waar ze zuurstof hebben. Maar voordat we hem zuurstof gaven heeft een verpleegkundige zijn longen met een apparaat leeggezogen want die waren vol. Zo zielig. Vervolgens kreeg de baby zuurstof maar het ging nog niet goed. Ik ben de hele tijd bij hem gebleven. De baby had spasme en convulsions. Zo verschrikkelijk om te zien. Toen kwam er een spoedoperatie en dus moesten we weg. Ik nam de baby weer in mijn armen en we gingen terug naar de kinderafdeling. De moeder was er helemaal kapot van. De dokter heeft vervolgens weer medicatie voorgeschreven. Toen heb ik de baby achter moeten laten want mijn dienst zat er op. Ben dus erg benieuwd hoe het er morgen mee gaat.
Het is allemaal heel heftig maar super interessant! Ik weet nu al dat deze stage een goede keuze is geweest want het gaat me helpen bij het verbeteren van de nursingcare voor kinderen in de clinic.
Heel veel liefs,
Kim Ntube
-
09 Augustus 2011 - 06:13
Mariëll:
Lieve Kim,
Fijn en goed om te lezen dat je weer beter bent!!!:-)
Pff.....en dan zitten wij hier te klagen als we in het ziekenhuis even moeten wachten.....we worden tenminste nog geholpen!!
Maak er een mooie en leerzame stage van!!
Liefs,Mariëll XX -
09 Augustus 2011 - 08:38
Mama:
Hé Lieverd,
Wat geweldig dat je nu stage mag lopen in een ander ziekenhuis.
Je steekt er in ieder geval weer veel van op. Als ik zo de foto's bekijk is er wel heel erg veel regen gevallen......... Wat wodt Maria al groot zeg. Wat maak je toch veel mee en wat zie je toch veel. Fijn dat ik even kan zien waar je nu woont. Heel veel succes en geniet er van.
p.s. heb gisteren weer een doos opgestuurd
Heel veeel knuffels, Mama -
09 Augustus 2011 - 13:26
Carola:
Hey meiske,
Fijn dat je weer beter bent. Goed om te horen. Super dat je hier stage mag lopen je leert er inderdaad heel veel van. Jammer dat je die bevallingen hbt gemist.
Geniet ze nog even xxxxxxxxxxx -
09 Augustus 2011 - 18:17
Jiska:
Hee Kim!
Wat gaaf en leerzaam dat je hier nu stage loopt! Heeel veel succes!
Liefs xxx -
09 Augustus 2011 - 19:21
Hoi Kim:
wat schrijf je toch lekker een eind weg het is alsof ik achter een glas wand het allemaal zie gebeuren en het zelf meemaak had gehoord dat je ziek was en nu weer beter bent heerlijk toch dat je nu dan weer de andere kunt helpen en fijn dat je ook nog wat van de wereld ziet groeten van walter hilda en een poot van truuske dan weet je het wel -
09 Augustus 2011 - 19:41
Annelies:
Hoi kim
Ik reageer niet vaak maar lees wel iedere keer je verhalen. Wat maak jij veel mee. Diep respect voor je hoe je met alle situaties omgaat. mooie foto,s ook iedere keer weer. Heel veel succes en plezier met je stage. We kijken uit naar je volgend verhaal.
Groetjes uit Best.
Annelies -
09 Augustus 2011 - 20:15
Anke:
Hey meis,
Mooi verhaal!
Echt super deze stage en wat leer je veel. Zo zie je ook eens hoe het ergens anders gaat. Lijkt me gaaf! Maar ook ooit moeilijk om dingen te zien! Maar jij kan dat!!
De weken komen dichterbij :D :D :D
Kuz -
09 Augustus 2011 - 22:59
Ria Mitchell.:
Och Kim toch, wat heftig allemaal.
Maar knap dat je nog steeds geniet van alles om je henen,
Mooi werk en veel kinderen zullen je later dankbaar zijn, met zo'n lieve zuster KIM, Mooi meidje wat jij doet.
Groetjes, Ria -
10 Augustus 2011 - 11:13
Harrie En Leny:
wat fijn kim dat je weer beter bent en aan je nieuwe stage kunt beginnen zal wel anders zijn dan je gewend bent maar dit zal je ook wel liggen want zorgen voor iemand kun je als de beste
liefs harrie en leny -
12 Augustus 2011 - 18:57
Adri:
Hoi Kim,
Heftig hoor wat je allemaal meemaakt,heb met bewondering je verhaal gelezen.
Fijn dat je nu aan je stage bent begonnen en dat je daar nog heel veel mag leren, leuke en minder leuke dingen.
Wens je veel plezier en tot de volgende keer.Groetjes uit Best. -
14 Augustus 2011 - 10:51
Anneke:
Hey Meis!
Wat een mooi verhaal! Leuk dat je nu ook eens ziet hoe het er op een andere plek aan toe gaat. Wat maak je soms toch heftige dingen mee zeg! En wat een prachtige foto's!
Nog een paar weken en dan gaan we met de meiden wat leuks doen, oke?!
XXX -
18 Augustus 2011 - 08:32
Marjan:
Zo ik ben weer bij van een je reisverslagen lezen want zoals je weet hebben wij hier nu vakantie. Maar op alle foto's waar je opstaat (behalve waar je ziek bent) sta je met een grote smile op dus ik zie hoeveel plezier en voldoening je daar hebt. Toppie voor alles wat je daar doet.
Groeten uit Oirschot
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
