De laatste loodjes in de Clinic

In de kliniek is het nog steeds rustig en het werken is op het moment saai. Per dienst zijn er 2 vaste verpleegkundigen, ik & Marion en dan nog 4 studenten van de verpleegkundige school. En dat allemaal op maar een paar patienten. Niet echt bevoordelijk voor het werken met zin. Deze week dan ook maar begonnen met wat op papier te zetten voor ons project voor school en daarnaast de feedbackformulieren gemaakt. Jaja.. Volgende week is alweer onze laatste werkweek in de Ejed Clinic. Het eind komt in zicht....
Woensdag was er weer een operatie van het verwijderen van een blinde darm. Zo'n operatie word voor mij nu gewone zaak en heb dan ook de dokter geassisteerd bij het opereren. Ik begin de kneepjes van het vak in de gaten te krijgen. Heb voor het eerst aan het eind van de operatie de wond mogen hechten: een cosmetische hechting. Erg leuk om te doen en het viel me niet tegen. Ik heb Marion foto's laten maken want dat gelooft toch niemand in Nederland dat een student verpleegkunde mee mag operen. Ik besef wel dat als ik straks terug in Nederland ben dat ik een stapje terug zal moeten doen. Veel dingen die ik nu als normaal beschouw staan in Nederland weer buiten mijn bevoegdheid. Dus dat zal wel tegen vallen!

Vrijdag waren ik en Marion uitgenodigt door twee nederlandse meisjes om naar hun 'DutchParty' te komen. Het was een achterhaald feestje want het was nog voor koninginnedag. Maar buiten dat om voelde we ons natuurlijk wel geroepen om te gaan. De meisjes kenden we eigenlijk helemaal niet, alleen maar een paar keer gezien op straat. Maar een nederlands feest kunnen we natuurlijk niet laten zitten. Dus geheel in het oranje kwamen we op het feest aan. Jeetje.. ik wist niet dat er zoveel blanken in Kumba gevestigd zaten: uit Amerika, Zweden en ga zo maar door. Naast de blanken waren er natuurlijk ook gewoon Cameroenese jongeren en ook die hadden hun best gedaan om wat oranjes aan te doen. Het feest was erg leuk en gezelllig en we hebben weer veel mensen leren kennen. Echter ging mijn buik weer raar doen waardoor we noodgedwongen naar huis moesten.
Zaterdagavond met de mensen van het feest afgesproken om uit te gaan. Heel die middag gezeten op mijn haar; Ik heb weer vlechten! Dus ik was al kei kapot en om 4 uur kwamen we er ook nog achter dat we naar een 'Bornhouse' moesten. Vlug vlug omgekleed en richting Rose gegaan. Het feest was ter ere van de geboorte van haar kind, het word hiermee nog eens gezegend. Het feest was alleen voor de medewerkers van de Ejed Medical Foundation. Het was een ontzettend leuk traditioneel feest. Veel zingen en dansen en er werden ook nog wat rituelen gedaan. Zo moesten we een kring maken en de baby rond laten gaan terwijl iedereen aan het zingen was, als je de baby dan vast had moest je die een nieuwe naam geven. Ojeej.. moest ik ook nog origineel worden. Na dit ritueel kregen we nog het ritueel dat iedereen met babypoeder besmeurt werd. Wel een leuk gezicht al die witte hoofden en nekken. Het feest was een en al pret. Natuurlijk moest er ook weer gegeten worden en ook dat was goed verzorgt. We waren al om 5 uur op het feest en na een uur werd Marion niet lekker. Echter had de chauffeur hier geen boodschap aan en om 8 uur gingen we richting huis. Marion is toen meteen in bed gegaan en ik moest me vlug omkleden om op stap te gaan. Het was de eerste keer dat ik alleen op stap ging en gelukkig kan ik dat nog wel ;).. De avond was heel gezellig en we hebben veel gelachen.

Dit was het wel weer! Volgende week mijn laatste werkweek en dan nog even twee weken vakantie voordat ik weer richting Nederland kom. Tijd gaat snel..
Liefs,
Ntube xx