Even stil bij staan.. - Reisverslag uit Kumba, Kameroen van Kim Elderen - WaarBenJij.nu Even stil bij staan.. - Reisverslag uit Kumba, Kameroen van Kim Elderen - WaarBenJij.nu

Even stil bij staan..

Door: Kim

Blijf op de hoogte en volg Kim

09 Februari 2014 | Kameroen, Kumba


Mn goede voornemen was dat ik elke zondag jullie een update zou geven over hoe mn week verlopen is. Helaas heb ik daarin afgelopen zondag gefaald. Zowiezo was ik die zondag bezig met het poetsen van mijn kantoor aangezien ik de maandag bezoek zou krijgen van Peace Corps Amerika vanuit Yaoundé. Terwijl ik bezig was kreeg ik een telefoontje met de trieste mededeling dat Lilian, een collega uit de Ejed Clinic, is overleden. Ze was net iets ouder dan ik en we konden het goed met elkaar vinden. Het was een enorme schok en heb dan ook alles laten liggen om meteen richting het ziekenhuis, waar ze was gestorven, te gaan. Het was er druk! Ik voelde me erg opgelaten maar gelukkig zag ik al vlug mijn collega’s staan. Het is hier normaal om de overleden persoon te bezoeken voordat diegene naar het mortuarium word gebracht. En zo ging ik dus ook de afdeling op waar ze lag. Ze zag er vredig uit maar natuurlijk voelt het niet goed, ze was nog zo jong. Op het moment dat ik kwam waren ze net haar grote tenen aan elkaar aan het binden (zodat het niet valt als ze haar dragen) en haar kaken op elkaar aan het wringen. Na het voorbereiden werd ze naar een pick up gedragen en zo vervoerd naar het mortuarium. Daar moesten we eerst nog een half uur wachten totdat degene met de sleutel kwam. Eenmaal binnengedragen zijn we weer vertrokken. Het is zo overweldigend steeds als iemand hier overlijd. Ook voor ons is het verdrietig maar hier gaat het gepaard met een heleboel geluid en acteerwerk. Ik ben erg verdrietig om dit verlies. Helaas kreeg ik dinsdag er nog meer triest nieuws bovenop. Onze geliefde Tante Truus is helaas die dag overleden. Ik ben er kapot van, ook omdat ik weet hoe zeer het mijn opa en oma doet. Op zo’n moment is de afstand veelste groot! Ik wens iedereen heel veel sterkte met dit verlies, weet dat ik aan jullie denk!

Tja, naast dit trieste nieuws, nog meer vervelend nieuws! Het visum van Eric, om een maand op vakantie naar Nederland te komen, is wederom afgewezen. Het lijkt zo onmogelijk! Op dit moment is hij richting Yaoundé om morgen zijn paspoort en afwijzingsbrief op te halen. Ben benieuwd wat dit keer weer de reden is…. We blijven ervoor vechten!

Zoals eerder besproken is afgelopen maandag Peace Corps op bezoek geweest. Ik was er nogal nerveus voor maar gelukkig is alles vlekkeloos verlopen en de vrouw was erg onder de indruk. Ik kan dan nu ook officieel zeggen dat we een samenwerkingsverband hebben met Peace Corps. Zo trots! Layne gaat ons de komende 2 jaar helpen! En dat is ook nodig ook. We zijn enorm druk met papierwerk, kinderen helpen en meetings. Zo gaan we bijvoorbeeld iedere week twee keer naar Roniqueen om haar door lig wonden te verzorgen. Ze heeft een grote op haar bil en een kleintje op haar rug. Gelukkig voelt ze er niks van (aangezien ze verlamd is) dus kunnen we het onder het grappen maken doen. Het is zo’n geweldig kind. Hopelijk gaat het vanaf nu alleen maar beter met haar.
Ook Azi Orphanage hebben we kunnen helpen en wel met een matras. Er zijn zes kleine weeskindjes daar die nog steeds in bed plassen. Het matras waar ze op lagen was al zo vaak gewassen dat het nu erg dun en slap was. We hebben daarom een nieuw matras gekocht met een leren jasje zodat het plas er maar af gewassen hoeft te worden. Fijn dat we weer wat kinderen blij hebben kunnen maken! :D Ik zou willen dat de stichting dan ook eindelijk eens officieel zou worden in Kameroen. Ik loop hiervoor nu bij de politie omdat zij een interview met mij moeten gaan doen zodat ze mijn registratie van mijn stichting in Yaoundé kunnen rondmaken. Ik kwam er vorige week in Yaoundé achter dat zij al anderhalf jaar(!) geleden een brief naar de politie in Kumba hadden gestuurd om een interview met mij te doen en hen een verslag door te faxen. Dat houd mijn registratie dus tegen, pfffffff als het om papierwerk gaat moet je er zelf continu achter aan. Vreselijk.

Eric moest gisteren richting Muyuka en vandaag Yaoundé dus ik heb een weekendje voor mezelf. Gisteren samen met Layne en Jamexis naar een stuk grond geweest waar ze druk bezig zijn met onkruid wieden en dingen planten. Dit om te gaan gebruiken als practicum voor een school waar ze werken. Het was in de buurt van waar Maria woont dus die heb ik meteen opgehaald. Samen hard gewerkt en daarna bij mij thuis gezellig wat gedronken en gekookt. Het is geweldig om te zien hoe hier een kind van 4 je mee helpt in het huishouden. Uit zichzelf nog wel! Het was leuk een dagje met mn zusje doorgebracht te hebben!

Vandaag een relax dag. Althans…. Op zondag word ik altijd al om 8 uur gewekt door geschreeuw uit de omliggende kerken. Naja kerken, huizen waar een profeet zijn zegjes houd. Op zondag heb ik altijd het gevoel dat iedereen in Kumba gek geworden is. Met zn alle gaan ze naar de omliggende gemeenschappen waar ze bidden, schreeuwen, huilen en acteren om zo de duivel uit ze te krijgen en misschien wel om vergiffenis te vragen voor de zonden die ze zijn begaan. Zodat ze op maandag weer met een schone lei kunnen zondigen. Sorry, ik mag niet oordelen. Maar het is toch te gek dat Kumba vol zit met profeten en ook nog eens allemaal aanhangers heeft! Mensen waarvan je weet dat wat ze dagelijks doen niet uit de bijbel hebben. Profeet zijn, het is de grootste business op het moment in Kumba. Het geschreeuw is gewoon ondraaglijk ‘Holy Ghost, FIRE!’. Pffff, ik denk dat het al ok is als je voor jezelf in God geloofd en zorgt dat je goed leeft en geen gekke dingen doet. Zolang je geweten ok is, is het toch goed. Om maar niet te hoeven luisteren naar dat sekste gedoe ben ik kleren gaan wassen, dweilen en mijn planten bij gaan houden. En genieten van de spulletjes die smam weer heeft op gestuurd via een pakketje. Thanks!


Jullie zijn weer op de hoogte, ik ben mn verhaal weer kwijt! Win – win!

Heel veel liefs vanuit het o zo warme en stoffige Kameroen,
Kim





  • 09 Februari 2014 - 18:51

    Mama:

    Hoi kimmy,

    Weer een indrukwekkend verhaal. Ja ook hier gebeurd van alles. Dinsdag is de crematie van Tante Truus. We zullen die dag ook voor jou een kaarsje branden. Heel veel sterkte en goede moed om verder te gaan met het visum voor Eric. Denk maar zo, de aanhouder wint!!
    En heel veel succes met Layne van het peace corps. Fijn dat je de projecten nu kunt delen.
    Verder hoop ik dat de doos weer naar wens was.....

    Nou meid, succes voor de komende weken, en weet dat ik van je hou, en kei trots ben.

    Dikke kus van mij

  • 09 Februari 2014 - 18:54

    Mariëll:

    Lieve Kim
    Ik snap werkelijk niet hoe jij toch wel weer lachend op een foto kunt staan.......
    Al die ellende en dan zul je nog niet alles hier schrijven!
    Mijn diep respect!!
    Zo`n gewone dingen hier is, daar zo onmogelijk ...
    Denk aan je!!
    Vèèl liefs,
    Mariëll XXX

  • 09 Februari 2014 - 20:54

    Reinder En Rita:

    Hoi Kimmie,

    Weer heel indrukwekkend als wij jou verhaal lezen, in gedachten zijn we bij jou hoor, uit het oog is niet uit het hart, dikke kus van ons xxxx

  • 10 Februari 2014 - 16:25

    Julia:

    Hejj Kim!

    O jeetje zeg, in zulke situaties is de afstand idd erg groot! Heel veel sterkte voor jou en je familie in NL! Ik vind de foto's altijd fijn. Geeft toch een beter beeld van jouw verhaal. Ik kan me er namelijk moeilijk een voorstelling van doen. Zo schattig, jij en je zusje! Jullie hebben iig allebei een stralende, brede glimlach :)

    Xxx Juul

  • 11 Februari 2014 - 21:30

    Sjef Van De Laar ( Opa Van Lenneke Van De Loo ):

    Hallo beste Kim. 10 febr. 2014
    Vandaag je moeder ontmoet in het crematorium "De rijtakker" waar wij afscheid hebben genomen van
    tante Truus Leeneman die helaas maar al te vlug is overleden. Ik bracht haar iedere woensdagavond
    met mijn vrouw en nog twee andere dames naar Oirschot waar zij gingen kaarten en kienen.
    Het was wel 'n mooi maar wel 'n heel verdrietig afscheid. Zodoende heb ik nog even met je moeder
    gesproken en natuurlijk ook over jou gehad. Ik heb vernomen dat jij het in Kameroen wel druk hebt
    maar het daar toch goed naar je zin hebt. Verders wens ik je daar heel veel sukses en'n goede gezond-
    heid toe.
    Het aller beste en tot ziens.
    Sjef van de Laar Best

  • 15 Februari 2014 - 15:38

    Irma:

    Hey meis,

    Wat een tegenslagen weer..
    Heel veel sterkte, ook voor je familie!!!
    Echt knap van je dat je zo kunt doorzetten.

    XXjes

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Kim

HBO-verpleegkundige en oprichtster van Stichting Needs For Children

Actief sinds 27 Okt. 2008
Verslag gelezen: 918
Totaal aantal bezoekers 266165

Voorgaande reizen:

27 December 2012 - 31 December 2022

Kameroen, Kumba als woonplaats

10 Januari 2012 - 10 Juni 2012

Vrijwilligers werk & voor de stichting in Kameroen

16 November 2010 - 06 November 2011

Vrijwilligers werk in Kameroen

13 Januari 2009 - 10 Juni 2009

Stage in Kameroen

Landen bezocht: