In het traditioneel
Door: Kim
Blijf op de hoogte en volg Kim
09 Maart 2009 | Kameroen, Kumba
Afgelopen week was mijn eerste week na de chirugie dat ik de medical kant op ga. En ik moet toegeven dat dat wel even heel erg wennen is. Steeds als er nu een patiënt binnenkomt met een wond moet ik mezelf eraan herinneren dat dat nu niet mijn taak is. Erg moeilijk dus aangezien ik wondverzorging heel leuk vind. Deze week was het niet zo heel druk in de kliniek en dus had ik de kans om goed te wennen aan mijn taken. Dat is tenminste wat ik dacht! Ik kan er namelijk niet zo goed tegen als iedereen op zn dooie gemak werkt en vaak had ik alles al gedaan voordat hun er erg in hadden. Kan dus nog niet echt wennen aan de sloomheid van hen. Woensdag was er een klein jongetje opgenomen waarvan de ASLO test positief was en dit jongetje was zo dapper. Hij huilde niet eens als je hem een injectie gaf en dat terwijl hier de meeste mensen er schrik van hebben. Ik was samen met mijn collega's van die dienst in de nursingpost en toen kwam de vader vertellen dat zijn zoontje overgeven had. Ik en Marion waren de eerste die meteen reageerde en ons ontfermde over het jongetje. Daarna kwam pas een van onze collega's aangesjokt om de kots op te ruimen, (en daar was ik toch wel blij mee;)). Ik vind het wel heel erg leuk dat ik nu in de wards sta omdat ik nu veel meer contact heb met de patiënten. Zo ligt er nu ook een jongen met een schotwond in zijn been. Hij was neergeschoten door zijn vriend omdat die hem niet goed had gezien en hem aanzag als een “bushman”. Hij ligt er vandaag precies 5 dagen en het is super leuk omdat ik hem een beetje volg in zijn healingsproces. Moest vorige week al meteen met hem op de foto toen ik bij hem een injectie ging zetten, echt heel grappig. Gelukkig geneest zijn been goed! Verder ben ik deze week een expert geworden in infussen prikken aangezien dat elke keer aan mij overgelaten word.
Naast onze eigen werkzaamheden in de kliniek, was het in de kliniek ook druk met het uitgeven van onze sponsorgeld. Dinsdag zijn de ventilatoren geplaatst in de wards, zowel bij de vrouwen als bij de mannen. Het ziet er echt heel mooi uit en ze zijn al meteen in gebruik genomen. Verder gaat het verven gewoon door en zit de creme kleur er al bijna helemaal op. Met de donkere kleur is deze week gestart. Dit duurde even omdat Aruna die helemaal in Douala moest halen. Woensdag hadden we een staffmeeting omdat de werkzaamheden met ons geld een beetje raar op hun over kon komen. Het is namelijk zo dat ze ooit een maand niet betaald worden omdat het geld er gewoonweg niet is. Tijdens de staffmeeting is er te sprake gekomen dat er van onze ingezamelde geld een gedeelte van hun niet gekregen salaris betaald word. Ze waren ons zo dankbaar, echt een heel goed gevoel gaf dat. De mensen hier in Kameroen hebben het namelijk niet makkelijk omdat ze maar weinig salaris of ooit niet krijgen en ze toch een gezin moeten onderhouden. Ik en Marion vonden dan ook dat we het geld ook aan hun moesten besteden. Want zonder personeel geen kliniek uiteindelijk. De salarissen zijn donderdag uitgedeeld!
Vrijdag zijn we druk bezig geweest met de treatmentroom, dat is de kamer waar wonden verzorgt worden. Deze hebben we helemaal leeg gemaakt want deze word gerenoveerd.
Verder deze week in onze vrije tijd wezen zwemmen, vrienden bezocht, naar dansles gegaan en gerelaxt. Zo heb ik deze week eindelijk een cd van Goede Tijden Slechte Tijden kunnen kijken, wat een fijn gevoel was dat! Vrijdag had ik 16 kaarten gekregen en dat vond ik echt super fijn. Ik kijk echt uit naar iedere vrijdag om dan naar de post office te gaan. Zaterdag heb ik mijn haren laten doen! Het was bij dezelfde vrouw waar Alfred zijn haren ook altijd laat doen. Ze heeft er echt iets moois van gemaakt. Echter heb ik er wel 2 uur voor moeten zitten, en dat terwijl het waarschijnlijk maar 3 dagen goed blijft. Mijn haar is namelijk heel slap tegenover dat van de Afrikanen en de vlechten gaan er dus gemakkelijker uit. Ze heeft tijdens het vlechten wat nephaar gebruikte zodat de vlechten wat dikker zijn. De vlechten heeft ze verbonden met garen dus dat is wel even anders als een stiekje. Het kosten maar 1000frs en dat is ongeveer 1 euro 50. Dus daar kan ik het best wel vaker voor doen! Alleen ik kwam thuis.. en toen vielen de eerste garen er al uit :( Gelukkig kunnen hier alle Afrikanen vlechten dus ik had er genoeg in het huis die het even aanpaste. 's Avonds vol trots op een terrasje wat wezen drinken. We gaan altijd naar deze cafe 'Katon' omdat daar veel mensen komen die we inmiddels kennen. En normaal gaan we daarna dan naar de Nightclub maar deze week niet omdat het zondag een drukke dag zou worden. Namelijk 8 maart Women's day!
Die zondag ben ik om half 8 opgestaan omdat ik natuurlijk wel naar de kerk moest. Ik zou samen met Nelson gaan en die gast komt ineens iets voor 9 beneden aankakken. Met als gevolg dat we te laat bij de kerk waren. Hierdoor moesten we wachten tot de priester uitgesproken was voordat we naar binnen mochten. Eenmaal in de kerk zag ik dat niet veel vrouwen een traditionele womensday jurk droegen. Nelson vertelde me dat ze dat na de kerk pas aan doen. Daar stond ik dan in mijn jurk waarmee ik bijna niet kon lopen of zitten. Jammer was wel dat de mis hetzelfde was als anders dus niks speciaal. Na de mis Marion thuis opgepikt om naar de Ejed Clinic te gaan voor de vorderingen. De tegelvloer in de Treatmentroom zit er nu al in. Dat betekend helaas wel dat het vandaag niet klaar zou zijn zoals eigenlijk voorspeld. Toch konden de wonden nog verzorgt blijven worden want een tijdelijke andere kamer was daar helemaal voor ingericht. Vanuit de kliniek zijn we naar de Grand Stand gewandeld. Onderweg riepen de vrouwen naar elkaar, dus ook naar ons, heawomandjeh (ofzoiets). En dan werd er verwacht dat je antwoorden Heje! Echt wel een samenhorigheidsgevoel hier. Het marcheren was hetzelfde als met Youth Day. Rond 1 uur was het marcheren afgelopen en toen zijn we naar het huis van Rabiatou gegaan, dit is een collega van de farmacie. Daar wat gekletst en fuliari gedronken. Ineens vertelde ze over studenten die op ons aan het wachten waren voor een meeting. We snapte er allebei helemaal niks van. Totdat we een stuk van haar huis liepen en 40 kleine kamers zagen met daarin 200 studenten; studentenkamers dus. Ik schrok enorm. Hele kleine kamers, op elkaar gepropt, vieze wc's, troep en de jongens en meisjes zaten door elkaar. Rabiatou vertelde dan ook dat er 's nachts een hoop heen en weer gewandeld word. HIV is hier dan ook een probleem. Na wat rondgekeken te hebben hadden we dus onverwachts om 4 uur een meeting met de studenten. Deze meeting had Rabiatou geregeld omdat ze de studenten graag aan wil sluiten bij de Ejed Clinic. Het is namelijk zo.. als de studenten hier ziek worden reizen ze helemaal af naar hun geboortedorp om daar behandeld te worden. De kosten lopen dan hoog op voor de ouders omdat alleen het reizen al veel kost. Daarnaast is de Ejed Clinic dichtbij en dus ook beter voor emergency's. De studenten wisten dat er twee Nederlandse verpleegkunde studenten zouden komen om met hen te praten. In die meeting wat met hen gesproken over de problemen daar en zij konden vragen aan ons stellen. Het bleek wel dat ze totaal niks van Malaria, Typhoid op HIV afweten. Natuurlijk konden we niet alle vragen beantwoorden en hebben daarom met hen een afspraak gemaakt voor woensdag om terug te komen met de dokter. We zullen de komende tijd hun dus ook voorlichting gaan geven. Een leuk en leerzaam nieuw project dus.
Dat was het wel weer voor nu!
Heel veel liefs, xx
Naast onze eigen werkzaamheden in de kliniek, was het in de kliniek ook druk met het uitgeven van onze sponsorgeld. Dinsdag zijn de ventilatoren geplaatst in de wards, zowel bij de vrouwen als bij de mannen. Het ziet er echt heel mooi uit en ze zijn al meteen in gebruik genomen. Verder gaat het verven gewoon door en zit de creme kleur er al bijna helemaal op. Met de donkere kleur is deze week gestart. Dit duurde even omdat Aruna die helemaal in Douala moest halen. Woensdag hadden we een staffmeeting omdat de werkzaamheden met ons geld een beetje raar op hun over kon komen. Het is namelijk zo dat ze ooit een maand niet betaald worden omdat het geld er gewoonweg niet is. Tijdens de staffmeeting is er te sprake gekomen dat er van onze ingezamelde geld een gedeelte van hun niet gekregen salaris betaald word. Ze waren ons zo dankbaar, echt een heel goed gevoel gaf dat. De mensen hier in Kameroen hebben het namelijk niet makkelijk omdat ze maar weinig salaris of ooit niet krijgen en ze toch een gezin moeten onderhouden. Ik en Marion vonden dan ook dat we het geld ook aan hun moesten besteden. Want zonder personeel geen kliniek uiteindelijk. De salarissen zijn donderdag uitgedeeld!
Vrijdag zijn we druk bezig geweest met de treatmentroom, dat is de kamer waar wonden verzorgt worden. Deze hebben we helemaal leeg gemaakt want deze word gerenoveerd.
Verder deze week in onze vrije tijd wezen zwemmen, vrienden bezocht, naar dansles gegaan en gerelaxt. Zo heb ik deze week eindelijk een cd van Goede Tijden Slechte Tijden kunnen kijken, wat een fijn gevoel was dat! Vrijdag had ik 16 kaarten gekregen en dat vond ik echt super fijn. Ik kijk echt uit naar iedere vrijdag om dan naar de post office te gaan. Zaterdag heb ik mijn haren laten doen! Het was bij dezelfde vrouw waar Alfred zijn haren ook altijd laat doen. Ze heeft er echt iets moois van gemaakt. Echter heb ik er wel 2 uur voor moeten zitten, en dat terwijl het waarschijnlijk maar 3 dagen goed blijft. Mijn haar is namelijk heel slap tegenover dat van de Afrikanen en de vlechten gaan er dus gemakkelijker uit. Ze heeft tijdens het vlechten wat nephaar gebruikte zodat de vlechten wat dikker zijn. De vlechten heeft ze verbonden met garen dus dat is wel even anders als een stiekje. Het kosten maar 1000frs en dat is ongeveer 1 euro 50. Dus daar kan ik het best wel vaker voor doen! Alleen ik kwam thuis.. en toen vielen de eerste garen er al uit :( Gelukkig kunnen hier alle Afrikanen vlechten dus ik had er genoeg in het huis die het even aanpaste. 's Avonds vol trots op een terrasje wat wezen drinken. We gaan altijd naar deze cafe 'Katon' omdat daar veel mensen komen die we inmiddels kennen. En normaal gaan we daarna dan naar de Nightclub maar deze week niet omdat het zondag een drukke dag zou worden. Namelijk 8 maart Women's day!
Die zondag ben ik om half 8 opgestaan omdat ik natuurlijk wel naar de kerk moest. Ik zou samen met Nelson gaan en die gast komt ineens iets voor 9 beneden aankakken. Met als gevolg dat we te laat bij de kerk waren. Hierdoor moesten we wachten tot de priester uitgesproken was voordat we naar binnen mochten. Eenmaal in de kerk zag ik dat niet veel vrouwen een traditionele womensday jurk droegen. Nelson vertelde me dat ze dat na de kerk pas aan doen. Daar stond ik dan in mijn jurk waarmee ik bijna niet kon lopen of zitten. Jammer was wel dat de mis hetzelfde was als anders dus niks speciaal. Na de mis Marion thuis opgepikt om naar de Ejed Clinic te gaan voor de vorderingen. De tegelvloer in de Treatmentroom zit er nu al in. Dat betekend helaas wel dat het vandaag niet klaar zou zijn zoals eigenlijk voorspeld. Toch konden de wonden nog verzorgt blijven worden want een tijdelijke andere kamer was daar helemaal voor ingericht. Vanuit de kliniek zijn we naar de Grand Stand gewandeld. Onderweg riepen de vrouwen naar elkaar, dus ook naar ons, heawomandjeh (ofzoiets). En dan werd er verwacht dat je antwoorden Heje! Echt wel een samenhorigheidsgevoel hier. Het marcheren was hetzelfde als met Youth Day. Rond 1 uur was het marcheren afgelopen en toen zijn we naar het huis van Rabiatou gegaan, dit is een collega van de farmacie. Daar wat gekletst en fuliari gedronken. Ineens vertelde ze over studenten die op ons aan het wachten waren voor een meeting. We snapte er allebei helemaal niks van. Totdat we een stuk van haar huis liepen en 40 kleine kamers zagen met daarin 200 studenten; studentenkamers dus. Ik schrok enorm. Hele kleine kamers, op elkaar gepropt, vieze wc's, troep en de jongens en meisjes zaten door elkaar. Rabiatou vertelde dan ook dat er 's nachts een hoop heen en weer gewandeld word. HIV is hier dan ook een probleem. Na wat rondgekeken te hebben hadden we dus onverwachts om 4 uur een meeting met de studenten. Deze meeting had Rabiatou geregeld omdat ze de studenten graag aan wil sluiten bij de Ejed Clinic. Het is namelijk zo.. als de studenten hier ziek worden reizen ze helemaal af naar hun geboortedorp om daar behandeld te worden. De kosten lopen dan hoog op voor de ouders omdat alleen het reizen al veel kost. Daarnaast is de Ejed Clinic dichtbij en dus ook beter voor emergency's. De studenten wisten dat er twee Nederlandse verpleegkunde studenten zouden komen om met hen te praten. In die meeting wat met hen gesproken over de problemen daar en zij konden vragen aan ons stellen. Het bleek wel dat ze totaal niks van Malaria, Typhoid op HIV afweten. Natuurlijk konden we niet alle vragen beantwoorden en hebben daarom met hen een afspraak gemaakt voor woensdag om terug te komen met de dokter. We zullen de komende tijd hun dus ook voorlichting gaan geven. Een leuk en leerzaam nieuw project dus.
Dat was het wel weer voor nu!
Heel veel liefs, xx
-
09 Maart 2009 - 16:20
Bart :
Hee lieverd, Het is echt mooi om te horen dat het geld dat je samen met Marion hebt ingezameld zo goed wordt besteed. Jullie zijn echt een aanwinst voor de kliniek;) Ben trots!! Zo'n kapsel als Jean Paul staat je erg goed ;) Ik wens je nog heel veel plezier deze week en we spreken elkaar :) Dikke kus van mij (L) -
09 Maart 2009 - 16:57
Myrthe:
Heey Kim!
Echt mooi wat je daar allemaal doet! Het geld wordt zeker goed besteed..Veel plezier deze week!Kus Xx -
09 Maart 2009 - 17:00
Esther Van Heeswijk:
Hoi Kim,
Ik zag vorige week Bart bij de Plus en die gaf me het adres van jouw webside. En ik moet zeggen dat we ervan hebben genoten om zo te kunnen lezen over al jouw mooie ervaringen die je daar opdoet. En wat een mooie foto's!!!
Jullie pap was hier met de post en die vertelde ook al zo enthousiast over jouw belevenissen!
We zullen je nu regelmatig blijven volgen.
Groetjes van Esther, Guus, Evi en Martijn van Heeswijk
-
09 Maart 2009 - 17:10
Pa En Ma:
He Wimke ik hoor en zie het wel , alles gaat geweldig. Je zag er goed uit met de vlechten ,Zorg dat je het geld zelf blijft besteden en jullie doen dat goed.Thuis moet straks wel weer alles optyd ha ha. Ik wens jullie weer een leerzame week toe. Groetjes pa en ma -
09 Maart 2009 - 19:53
Ans & Leen:
Je ziet er goed uit Kim, zag ik net op de webcam!
Leuk om ff met je msnen!!!
Fijne week maar weer meid..
Groetjes leen, ans, sam en tom
-
09 Maart 2009 - 20:18
Marjo:
Ha die Kim wel even wennen met je nieuwe haar,maar erg leuk.Je verjaardag gaat nu op schieten nu maar hopen dat de post een beetje op tijd komt.Ze zijn niet zo snel met bezorgen als jullie pap,denk ik doei marjo -
10 Maart 2009 - 06:15
Kim:
Heeey meis,
Gaaf man, die vlechtjes en die jurk!!
Fijn je gister gesproken te hebben! Nu heb ik van je gehoord dat het super goed gaat! Dus das super!
Maar zoals ik het lees in je verhalen kom je daluk terug als een arts! :D
Have a nice week!
Kuz -
10 Maart 2009 - 06:16
Anke:
Woeps...mijn naam moes daar staan.. :P
Klein foutje..
Kuz -
10 Maart 2009 - 07:07
Ingrid En Dan:
Zo schoonheid wat zie jij er mooi uit met je haren en je womensday jurk. Is die jurk nu van jou want dat zou wel een mooi aandenken zijn.
Als je de andere studenten hun onderkomen ziet mag je wel blij zijn dat je bij de dokter woont.
We wensen je deze week weer veel leer plezier en we kijken naar je volgende bericht uit.
xxxxx Ingrid en dan -
10 Maart 2009 - 11:36
Selma:
hee meissie!
Ik zie dat je het enorm naar je zin hebt! Ben ik blij om, en wat zag je er mooi uit in je womendress hihi, geniet er van meis! en ben trots op je !
lees je volgende verhaaltje snel weer,
Liefss -
10 Maart 2009 - 17:08
Britt:
Hee kimmie,
Weer zo'n goed verhaal maar wat betekent een ASLO behandeling??? leuke foto's en womensday dat zijn mooie jurken, ik wou dat ik er zelf een had :P. Die afrikanen kun zeker wel goed vlechten:) en die henna is echt stoer ik moet gaan.
nog veel plezier en suc6
X Britt -
10 Maart 2009 - 17:19
Sjef Vd Br:
He Kim,
Lijkt me heel bijzonder wat je daar ervaart en opdoet aan indrukken, en stop wat vogels in de binnenvoering van zo'n afrikaanse jurk, zo'n mooie jurk fouileren ze niet, jullie pap en ik maken wel plaats voor die pietjes.
Groetjes en we volgen je berichten -
10 Maart 2009 - 18:57
Carla & Jan:
Hier een kleine reactie op je prachtig verhaal.
Zo te lezen zijn jullie kei goed bezig. Zo zie je wat geld kan betekenen.
We hopen dat het verder heel goed gaat, met de opleiding, en dat je nog veel mag beleven.
En dat beleven zit volgens ons wel goed zo in je verhaal te lezen tenminste.
Trouwens met zo'n mooie jurk zou je zo de catwalk op kunnen. hihi
Groetjes Carla en Jan
-
11 Maart 2009 - 09:48
Annie Cox:
Hallo Kim,
Erg mooi je haren gedaan hoor. Heb je er geen hoofdpijn van gekregen. Dat had Nicole wel toen ze dat een keer in Spanje had laten doen. De jurken voor womans day vind ik erg geslaagd na alle ellende die jullie ermee hebben gehad.
Wat goed dat er vanalles verbeterd wordt in de kliniek. Aan jullie foto's te zien is dat ook wel hard nodig.
Als ik het verhaal lees van de studenten denk ik dat daar voor jullie ook weer een uitdaging bijkomt. Misschien dat ze van leeftijdsgenoten eerder iets aannemen.
Ik wens jullie veel succes met al jullie activiteiten en geniet samen met Marion van haar verjaardag in Kribi.
De hartelijke groetjes van Annie Cox -
11 Maart 2009 - 19:06
Hannie Methorst:
Ha Kim,
Sinds er een mailadres bij ons in de keuken hing heb ik je site iedere week bekeken. Wat een prachtige verhalen en belevenissen!!
Dit is nog eens wat anders dan op de verpleegafdeling werken.
Vorige week heeft oma een kaarsje voor je aangestoken in de kerk en deze week heb ik haar verteld dat ik een foto van jouw gezien had op de computer met een fantastische jurk aan.
Heb met haar afgesproken dat als je terugbent hem een keer moet showen!!
Veel succes daar en doe voorzichtig. Groetjes -
11 Maart 2009 - 21:10
Gerda:
Fijn dat je het zo naar je zin hebt en dat je zoveel kunt doen daar.Ik vind de fotos erg mooi. Zo zie nog eens wat je daar allemaal doet.Ik hoop dat je nog een leerzame tijd daar hebt waar je later nog met een goed gevoel aan terug denkt. Alvast een fijne verjaardag gewenst en groetjes hier uit Best -
15 Maart 2009 - 11:58
Daan En Jis:
Heey Kimmetje,
wij zitten hier met smart te wachten op je nieuw verhaal:)
zoals Bart al tikte, je niewe Jean-Paul kapsel staat je goed haha.
Ik heb je gister en eergister nog geprobeerd te bellen maar je nam niet op, toen hoorde ik dat je naar de zee was.
ik probeer het snel gewoon weer.
p.s. Jis mist je nog steeds heel erg bij het zaalvoetballen;)
liefs,
Jis en Daan -
15 Maart 2009 - 17:21
Mariëll & Jan:
Lieve Kim,
Sorry dat het zo lang duurde voordat ik weer een keer reageer,maar het is hier zo hectisch geweest,ik zal je de details besparen!
Maar lees wel steeds je verhalen hoor!!
Erg boeiend en mooi!!
Veel succes nog!!
Zet hem op!!
Veel liefs en een dikke X Mariëll & Jan -
16 Maart 2009 - 15:47
Miranda:
Hey Kim, ik hoorde via Mike bij de Plus dat je ziek bent! Ik weet niet wat je hebt maar dat is niet fijn zeg ! Ik hoop dat je nu inmiddels weer aan de beterende hand bent!
Groetjes Miranda en de rest -
16 Maart 2009 - 15:48
Miranda:
Hey Kim, ik hoorde via Mike bij de Plus dat je ziek bent! Ik weet niet wat je hebt maar dat is niet fijn zeg ! Ik hoop dat je nu inmiddels weer aan de beterende hand bent!
Groetjes Miranda en de rest
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
