Ups en Downs
Door: Kim
Blijf op de hoogte en volg Kim
02 April 2012 | Kameroen, Kumba
Deze week was de week van de ups en downs. Leuke activiteiten werden afgewisseld door negatieve gevoelens en ziekte.
De maandag was zo’n dag dat ik alleen maar negatief kon denken over alles en iedereen. Het is best bikkelen hier in Kameroen. Zoals ik al vaak genoemd heb is de mentaliteit en het gedrag van de mensen anders. Ik wil niet iedereen over een kam scheren en er zijn dan natuurlijk wel uitzonderingen bij, maar over het algemeen matcht het niet met onze cultuur. Ik leer dan ook elke dag weer nieuwe dingen wat mijn mensenkennis wel uitbereid. Echter is mijn vertrouwen in mensen wel flink geschaad; ben wat achterdochtig geworden. Ik heb gemerkt dat de mensen hier hypocriet kunnen zijn: ze lachen met je maar achter je rug om zijn ze je grootste vijanden. Het is dan ook altijd uitkijken aan wie je iets verteld. Daarnaast zijn we in Nederland heel open over dingen maar hier gaat alles stiekem. Zo vervelend! Mijn Hollandse mentaliteit word dan ook niet vaak gewaardeerd wanneer ik weer iemand op zijn fouten wijs. Maar goed.. ik blijf een Hollander..! Maar op zo’n dag als deze, zitten die gevoelens me in de weg. Dan vraag ik me af waarom ik hier ben als het toch niet gewaardeerd word. Ben die dag dus mopperend doorgekomen, maar met het idee dat ik de volgende dag wel weer met een lach zou opstaan. Om me gedachten te verzetten ben ik gaan sporten. Jaja, je leest het goed! IK ben gaan sporten. Dansen is voor mij een uitlaatklep en dus ben ik gaan dansen. Echter word er hier in Kumba op het moment geen dansles gegeven en dus was ik vorige week al op zoek gegaan naar een lege ruimte. Uiteindelijk uitgekomen bij een oud hotel met leegstaande kamers. Zackary heeft een kamer helemaal schoongemaakt en zo kon ik deze negatieve maandag toch van me afdansen. Er zijn echter geen ramen en dus had ik er ook nog een heel publiek bij.
Dinsdag was de 27e maart en dus de verjaardag van mijn zusje Maria Grazia die nu alweer 2 jaar is geworden. Ik noem Maria een ‘small adult’ (een kleine volwassene) want ze is zo slim en zo snel met dingen opnemen. Ze praat voluit, zingt vele liedjes en danst geweldig! Van de week stond ik er van te kijken hoe ze een liedje aan het meezingen was, deed bidden voor ze ging eten en de vloer aan het vegen was. Ze verbaasd me elke dag. De dinsdag was haar verjaardag en ze was de eerste die voor haar zelf ‘happy birthday’ zong. Toen ik terug kwam van het werk zat het huis vol kinderen. Esther vroeg me foto’s te maken en daar ben ik dus de hele dag mee bezig geweest. De kinderen vermaakten zich prima met de door ons smam opgestuurde ballonnen en slingers. Het was een leuke dag en Maria Grazia heeft er ook van genoten.
Woensdag ben ik naar het werk gegaan maar dit ging niet helemaal goed. De dag ervoor, met Maria’s verjaardag, had ik hele erge hoofdpijn. Ik heb toen een malaria test laten doen en die was positief. Ik had dus WEER malaria. Echter was ik er niet heel ziek van. Waar ik wel ziek van werd waren de medicijnen die ik er deze keer voor slikten. Die dinsdag aangekomen op het werk voelde ik me misselijk en zwak. Ben naar huis gegaan en heb de hele dag op mijn bed gelegen. Donderdag hetzelfde, heb alleen maar geslapen. Die donderdagavond slikte ik mijn laatste tablet. De vrijdag voelde ik me weer een stuk beter en besloot naar het werk te gaan. Nou, dat heb ik geweten ook. Ik moest de dokter assisteren bij het verwijderen van een groot vetbult op het voorhoofd van een man. Dit ging weer heel lomp en gepaard met veel bloed want het vetweefsel moest losgemaakt worden voordat de bal eruit gehaald kon worden. Ik merkte dat ik toch nog niet helemaal de oude was want ik had er moeite mee. Heb me groot gehouden en tot het eind geassisteerd maar daarna voelde ik me goed beroerd. Zo’n malariabehandeling heeft dus nog flink wat impact op het lichaam van een mens. Één meisje op de afdeling had dezelfde medicijnen als ik en die lag te schreeuwen op bed van de misselijkheid. Ze had namelijk niet gegeten voor ze de tabletten nam en dat merkte ze achteraf. Maar goed, ik voel me nu weer prima!
Zaterdag was ik fit genoeg om naar de traditionele trouwerij van Pascal (broer van de dokter) te gaan. Op de uitnodiging stond 5 uur maar aangezien ik rekening houd met het Afrikaanse cultuur (altijd te laat) was ik er om half 7. Mijn collega’s waren er al maar verder was de plek nog uitgestorven. Ik was samen met Maria Grazia dus die hield me gelukkig wel bezig. Mensen, ik heb van half 7 tot half 11 gewacht en er was nog niks begonnen. Ik heb zo’n hekel aan zulke dingen. Mijn collega’s waren al vertrokken omdat die ook gewoon hun gezin thuis hebben en het feest was in een heel afgelegen gebied en dus gevaarlijk. Om half 11 kwam de bruidegom pas aan. Hij is degene die naar het huis van zijn toekomstige vrouw gaat en met de familie gaat onderhandelen over de bruidsprijs. Ik heb even gewacht maar verder dan dit ben ik niet gekomen hoor. Rond 11 uur had ik de mogelijkheid met iemand mee te rijden met de auto en dus was ik vertrokken.
Dat was mijn week zo wel ongeveer. Wat betreft de stichting: Mike is vrijdag naar een dorpje gegaan om een dag af te spreken voor het voorlichtingsprogramma. En dat gaat plaatsvinden aankomende donderdag. Het dorpje ligt ongeveer een uur van Kumba af, is groot maar heeft geen elektriciteit. Ik ben dus benieuwd! Wel weer heel veel zin in. Wat betreft het toilettenproject hebben we echt een down moment. Degene die het project wilde sponsoren is erop terug gekomen omdat hij het geld momenteel niet heeft. Dit is balen omdat het regenseizoen zo begint en we die voor moeten zijn. Ik heb ze de toiletten beloofd en die zullen er dus ook komen! Deze week gaan we kijken hoeveel het gaat kosten. Dit verhaal word dus nog vervolgd.
Het is nu zondag op maandag nacht, ben helemaal gebroken.. maar ik moest dit verhaal er voor jullie opzetten zodat jullie morgen op het werk wat hebben te lezen ;)
Heel veel liefs,
Kim Ntube
De maandag was zo’n dag dat ik alleen maar negatief kon denken over alles en iedereen. Het is best bikkelen hier in Kameroen. Zoals ik al vaak genoemd heb is de mentaliteit en het gedrag van de mensen anders. Ik wil niet iedereen over een kam scheren en er zijn dan natuurlijk wel uitzonderingen bij, maar over het algemeen matcht het niet met onze cultuur. Ik leer dan ook elke dag weer nieuwe dingen wat mijn mensenkennis wel uitbereid. Echter is mijn vertrouwen in mensen wel flink geschaad; ben wat achterdochtig geworden. Ik heb gemerkt dat de mensen hier hypocriet kunnen zijn: ze lachen met je maar achter je rug om zijn ze je grootste vijanden. Het is dan ook altijd uitkijken aan wie je iets verteld. Daarnaast zijn we in Nederland heel open over dingen maar hier gaat alles stiekem. Zo vervelend! Mijn Hollandse mentaliteit word dan ook niet vaak gewaardeerd wanneer ik weer iemand op zijn fouten wijs. Maar goed.. ik blijf een Hollander..! Maar op zo’n dag als deze, zitten die gevoelens me in de weg. Dan vraag ik me af waarom ik hier ben als het toch niet gewaardeerd word. Ben die dag dus mopperend doorgekomen, maar met het idee dat ik de volgende dag wel weer met een lach zou opstaan. Om me gedachten te verzetten ben ik gaan sporten. Jaja, je leest het goed! IK ben gaan sporten. Dansen is voor mij een uitlaatklep en dus ben ik gaan dansen. Echter word er hier in Kumba op het moment geen dansles gegeven en dus was ik vorige week al op zoek gegaan naar een lege ruimte. Uiteindelijk uitgekomen bij een oud hotel met leegstaande kamers. Zackary heeft een kamer helemaal schoongemaakt en zo kon ik deze negatieve maandag toch van me afdansen. Er zijn echter geen ramen en dus had ik er ook nog een heel publiek bij.
Dinsdag was de 27e maart en dus de verjaardag van mijn zusje Maria Grazia die nu alweer 2 jaar is geworden. Ik noem Maria een ‘small adult’ (een kleine volwassene) want ze is zo slim en zo snel met dingen opnemen. Ze praat voluit, zingt vele liedjes en danst geweldig! Van de week stond ik er van te kijken hoe ze een liedje aan het meezingen was, deed bidden voor ze ging eten en de vloer aan het vegen was. Ze verbaasd me elke dag. De dinsdag was haar verjaardag en ze was de eerste die voor haar zelf ‘happy birthday’ zong. Toen ik terug kwam van het werk zat het huis vol kinderen. Esther vroeg me foto’s te maken en daar ben ik dus de hele dag mee bezig geweest. De kinderen vermaakten zich prima met de door ons smam opgestuurde ballonnen en slingers. Het was een leuke dag en Maria Grazia heeft er ook van genoten.
Woensdag ben ik naar het werk gegaan maar dit ging niet helemaal goed. De dag ervoor, met Maria’s verjaardag, had ik hele erge hoofdpijn. Ik heb toen een malaria test laten doen en die was positief. Ik had dus WEER malaria. Echter was ik er niet heel ziek van. Waar ik wel ziek van werd waren de medicijnen die ik er deze keer voor slikten. Die dinsdag aangekomen op het werk voelde ik me misselijk en zwak. Ben naar huis gegaan en heb de hele dag op mijn bed gelegen. Donderdag hetzelfde, heb alleen maar geslapen. Die donderdagavond slikte ik mijn laatste tablet. De vrijdag voelde ik me weer een stuk beter en besloot naar het werk te gaan. Nou, dat heb ik geweten ook. Ik moest de dokter assisteren bij het verwijderen van een groot vetbult op het voorhoofd van een man. Dit ging weer heel lomp en gepaard met veel bloed want het vetweefsel moest losgemaakt worden voordat de bal eruit gehaald kon worden. Ik merkte dat ik toch nog niet helemaal de oude was want ik had er moeite mee. Heb me groot gehouden en tot het eind geassisteerd maar daarna voelde ik me goed beroerd. Zo’n malariabehandeling heeft dus nog flink wat impact op het lichaam van een mens. Één meisje op de afdeling had dezelfde medicijnen als ik en die lag te schreeuwen op bed van de misselijkheid. Ze had namelijk niet gegeten voor ze de tabletten nam en dat merkte ze achteraf. Maar goed, ik voel me nu weer prima!
Zaterdag was ik fit genoeg om naar de traditionele trouwerij van Pascal (broer van de dokter) te gaan. Op de uitnodiging stond 5 uur maar aangezien ik rekening houd met het Afrikaanse cultuur (altijd te laat) was ik er om half 7. Mijn collega’s waren er al maar verder was de plek nog uitgestorven. Ik was samen met Maria Grazia dus die hield me gelukkig wel bezig. Mensen, ik heb van half 7 tot half 11 gewacht en er was nog niks begonnen. Ik heb zo’n hekel aan zulke dingen. Mijn collega’s waren al vertrokken omdat die ook gewoon hun gezin thuis hebben en het feest was in een heel afgelegen gebied en dus gevaarlijk. Om half 11 kwam de bruidegom pas aan. Hij is degene die naar het huis van zijn toekomstige vrouw gaat en met de familie gaat onderhandelen over de bruidsprijs. Ik heb even gewacht maar verder dan dit ben ik niet gekomen hoor. Rond 11 uur had ik de mogelijkheid met iemand mee te rijden met de auto en dus was ik vertrokken.
Dat was mijn week zo wel ongeveer. Wat betreft de stichting: Mike is vrijdag naar een dorpje gegaan om een dag af te spreken voor het voorlichtingsprogramma. En dat gaat plaatsvinden aankomende donderdag. Het dorpje ligt ongeveer een uur van Kumba af, is groot maar heeft geen elektriciteit. Ik ben dus benieuwd! Wel weer heel veel zin in. Wat betreft het toilettenproject hebben we echt een down moment. Degene die het project wilde sponsoren is erop terug gekomen omdat hij het geld momenteel niet heeft. Dit is balen omdat het regenseizoen zo begint en we die voor moeten zijn. Ik heb ze de toiletten beloofd en die zullen er dus ook komen! Deze week gaan we kijken hoeveel het gaat kosten. Dit verhaal word dus nog vervolgd.
Het is nu zondag op maandag nacht, ben helemaal gebroken.. maar ik moest dit verhaal er voor jullie opzetten zodat jullie morgen op het werk wat hebben te lezen ;)
Heel veel liefs,
Kim Ntube
-
02 April 2012 - 06:21
Mariëll:
Lieve Kim,
Knap van je hoor,hoe je draad steeds weer oppakt,ondanks dat er zoveel tegenslagen zijn!Maar ja...die vertederende oogjes van die kindjes,wauw!!En je zusje is ook zo`n kanpperd!!
Maar elke keer weer opnieuw malaria zal er ook wel inhakken denk ik!??
Veel sterkte en VEEL succes weer!!
Maak er toch maar weer een mooie en fijne week van!
Liefs,Mariëll XX
P.s ik ga straks eens kijken bij je mam of ik haar van kleren af kan helpen?? -
02 April 2012 - 07:05
Pa:
He Wimke
Ik hoor wel daar is het niets voor mij , dat gelul achter je rug , recht toe recht aan daar houden wij van.
En dan ook nog altijd te laat en geen afspraken kunnen maken , je zult ermee moeten leven daar.
Klote dat je weer malaria hebt gehad,
Probeer toch voor het regenseizoen de wc te maken dan heb je daar toch een goed gevoel over, moet de kinderafdeling maar ff wachten.
Kim doe je ding en we steunen je.
Grt xxx pa -
02 April 2012 - 10:20
Adri:
Hoi Kim,het valt soms niet mee als alles een beetje tegenzit he, maar je doet het geweldig Kim.Bedenk maar wat je allemaal voor die kinderen kan betekenen!Leuk dat je weer bent gaan dansen dat is een goeie uitlaadklep.En wat ziet Maria grazia er mooi uit net een prinsesje.
Wens je beterschap en houd de moed erin heel veel groetjes!
Adri. -
02 April 2012 - 17:11
Anke:
Hey meis,
Jammer dat het effe niet lekker loopt. Maar alles komt goed he! Geloof me! En anders kom je gewoon terug naar ons :D
Laat ze maar lekker lullen, je weet nu wat je aan ze hebt. Wel jammer dat het zo gaat daar..
Wat een schattige fotos! echt een mooi kindje! En dat jurkje en dat haar! :D Echt geweldig!
Succes komede week! En laat je niet gek maken! Wij houden van je! :D
Kuz -
03 April 2012 - 11:17
Hannie Methorst:
Nou Kim, wat een verhaal. Ik kreeg deze week via Facebook een leuke mail die hierop slaat: ZIJ DIE ACHTER MIJN RUG PRATEN, STAAN OP DE JUISTE PLAATS OM MIJN KONT TE KUSSEN.
Denk daar maar eens aan als het weer gebeurd. Hopelijk komt de malaria niet meer terug, het is zo wel genoeg geweest!!
Groeten vanuit Best en laat de moed niet zakken!! -
04 April 2012 - 04:22
Reinder En Rita:
Hoi Kimmie,
Lees nu pas je bericht, hoop dat het weer beter gaat, afgelopen week was niet helemaal super. Maar in Nederland is het ook niet altijd zoals we willen, dit gebeurt overal denk ik. Als je maar weer helemaal beter bent, want dat is toch het belangrijkste.
Ik hoop voor je dat deze week weer helemaal super gaat.
Dikke kus wij xxxxxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
