Wat een Poep Weer!

Ja, letterlijk en figuurlijk! Het is poep weer hier; of het regent super hard of het is super heet. Daarnaast is mijn periode van de schijterij weer aangebroken. Morgen maar een testje doen wat het is want ik loop letterlijk leeg! Ach, het is en blijft Afrika.. met al het geweldig voedsel..

Vorige week stond mijn verhaal er al de zaterdag op omdat ik die zondag naar Yaoundé zou gaan. Dus zo vertrok ik die zondag, zoals gepland, samen met Eric richting Yaoundé. Het is best ver reizen, ongeveer 7 uur. Maar ik verveelde me niet want we zaten in een comfortabele bus en de natuur is bijzonder mooi. In Yaoundé aangekomen moesten we meteen op zoek naar een hotel. Nou, dat was zo makkelijk nog niet. Of het was super duur of het was zo oud dat het gebouw bijna in elkaar viel. Gelukkig hadden we na 2 uur zoeken een hotel voor een mooi prijsje waarvoor we de kakkerlakken, muggen en het harde muziek van de club ernaast maar voor lief moesten nemen. Die avond kwam ik erachter dat dit hotel in een wijk stond waar vele blanken te vinden zijn. Toen we namelijk door de straten liepen op zoek naar voedsel kwamen we veel blanken tegen. Er stonden zelfs heel veel restaurantjes en kroegjes welke opgezet zijn door blanken (lees: vooral chinezen). Er was een lounge kroeg met europees muziek, oh.. mijn geluk kon niet op. Echter als je in zo’n tent wat wil drinken ben je het driedubbele kwijt dan normaal. Dus uiteindelijk eindigde we in een lokale in de buitenlucht tentje met Afrikaanse muziek. Ach, het blijft z’n charme hebben.
Die maandag gingen we richting de ‘ministry of territorial administration and decentralisation’ om mijn stichting officieel te maken. Gereed met al mijn documenten, in 6-voud gekopieerd, werd ik om 9 uur weggestuurd om vervolgens om 11 uur terug te komen. Verplicht het centrum dus rond moeten lopen en dat terwijl de zon toch heet begon te schijnen. Stipt om 11 uur waren we terug en we konden meteen doorlopen naar het kantoortje van een vrouw. Ze deed haar best om Engels met me te praten, wat hier nogal ongewoon is want de franse weigeren hier normaal om ook maar 1 woord Engels te spreken. De vrouw legde me uit dat ik nog steeds wat documenten mis. Wat dus wilde zeggen dat ze me in Kumba verkeerd voorgelicht hebben. Daarnaast vertelde ze me dat de registratie ongeveer een jaar tot twee jaar kan duren. De moed zakte me in m’n schoenen. Blijkbaar hebben ze twee jaar nodig om uit te zoeken of je wel echt een non profit organisatie bent en of je leden wel te vertrouwen zijn. Gelukkig mag ik mijn activiteiten wel gewoon uitvoeren in de tussentijd.

Dinsdag zat ik dus alweer in de bus terug naar Kumba. In Kumba kwamen we laat aan waardoor ik aan die dag niks meer heb gehad. De woensdag ging ik weer aan het werk in de kliniek. Toen ik aankwam kwam er iemand op me afgerend: Ebane Mary, het meisje met haar lichaam vol uitslag en ontstekingen dat we helpen via Needs For Children Foundation. Ze straalde helemaal en ze liet vol trots haar handen zien. Het ziet er allemaal een stuk beter uit en het meisje zit veel beter in haar vel. Die woensdag was ook mijn grote doos aangekomen die smam in de container van Nkem via schip heeft gestuurd. Weer heel veel kleren en schoenen dus kon ik Ebane Mary er ook heel blij mee maken. Ebane Mary is donderdags naar huis gegaan met nog een hele behandeling voor de boeg welke ze thuis kan voortzetten. Over twee weken zien we haar weer, ik ben benieuwd. Ben nu al trots op in hoeverre het al genezen is. Haar lach maakte me zielsgelukkig!

Ik heb de hele week boven in mijn kantoor gezeten om te werken aan mijn administratie van Stichting Needs For Children. Echter was het eindelijk weer een keer echt druk in de kliniek. Helaas had ik het te druk om hen mee te helpen. Maar morgen sta ik weer op de werkvloer! Als mijn buik het toelaat om in een wit uniform rond te lopen!

Hieronder ook nog wat foto’s van mijn zusje…. het model. Toch een goede keuze gemaakt om haar als mijn logo te kiezen! ;) Oh.. nu ik het toch over de stichting heb, ik heb HEEL GOED NIEUWS:
- Wederom is mijn project, met Stichting Needs For Children, uitgekozen door Stichting Nederlandse Kampioenschappen Handmelken!! Dit betekend dat ik aan het eind van dit jaar een bedrag gesponsord krijg. Hoe hoog het bedrag hangt af van hoeveel ze ophalen met hun activiteiten en kringloopwinkel. Spannend!

Heel veel liefs,
Kim Ntube